Onweer in Venetie
Tegen vijf uur werden wij gewekt door een hevig onweer en stortbuien. Wij zijn alle drie wakker. Jelle gaat eruit, controleert de landvasten. De raampjes sluiten, voordat je het weet is het nat. De regen houdt aan en wij slapen weer in. ‘s Ochtends regent het nog steeds, dus rustig aan. Tegen tien uur is het droog en wij zijn klaar voor sightseeing Venetie.
Eerst kopen wij een tweedaagse pas voor Kirsten, zodat wij de komende dagen overal probleemloos naar toe kunnen.
Vertrek vanuit onze haven, in de havenkom ligt een levensgroot gekleurde boot van kunststof, een aardige binnenkomer. Gisteravond had Kirsten dit niet gezien.
Nu moet ze eerst Ids Jan bellen op de steiger en wat foto’s doorsturen.
Om te beginnen volgen wij de Capitool gids, Venetie in twee dagen. Wij beginnen bij de Basiliek op Piazza San Marco. Wij lopen er omheen bekijken de voor en zijkanten, wat een schitterend gebouw. Wij willen naar binnen, maar er blijkt een zeer lange rij wachtenden voor ons.
Aan de andere kant is de Campaniletoren, daar is een kleinere rij, wij besluiten hier naar boven te gaan.
Deze toren is 98 meter hoog, gebouwd in de 16e eeuw en in 1902 ingestort daarna weer herbouwd. Het uitzicht is adembenemend. Je ziet dat de plattegrond van Venetie iets weg heeft van een vis, waar het Canal Grande kronkelt door het centrum.
In de verte zie je het eiland Certosa, waar Wind & Water ligt.
Na dat gezien te hebben, gaan wij naar het Dogenpaleis. Het entreebewijs geeft ook vrije toegang voor nog twee musea. Daar kunnen wij volgende week met Frans naar toe, als hij dit ook leuk vindt.
Het Dogenpaleis is prachtig, gebouwd rond de veertiende eeuw. Van 697 tot 1797 werd Venetie vanuit hier bestuurd. De voorgevel een mooie zuilengalerij.
Dan de verschillende Senaatszalen, stuk voor stuk ingericht met rijk brokaat, vergulde plafonds en fraaie kunstwerken.
Inmiddels is het half vier, wij zijn wat moe geworden van het geslenter en besluiten ergens iets te gaan drinken en eten.
Kirsten is helemaal in de ban van de vele maskers, wel of niet kopen tot slot koop ik een magneetje en Kirsten een wat grotere ter herinnering aan het bezoek van Venetie.
Even rusten en een selfie.
Wij lopen door de smalle steegjes en over de hoge bruggetjes en zien een klein tentje met uitzicht op een klein kanaal waar de gondels ook doorkomen. Het is een drukke bedoening van gondels.
De capitoolgids zegt dat wij nu in een gondel moeten gaan zitten, dit vinden wij teveel voor vandaag.
Na de lunch inmiddels half vijf lopen wij richting Rialtobrug. Het smalste stuk van Canal Grande gebouwd in de zestiende eeuw. Wij lopen over de brug rechtdoor, komen dan op een plein waar overal terrassen zijn en mensen aan statafels iets drinken. Inmiddels is het weer, helemaal opgeklaard. Dan is er aan de zijkant een overdekte vishal, waar geen bedrijvigheid meer is vanwege het late tijdstip.
Wat een verschillende kruiden zijn er te koop. Wij lopen door naar de groente stallen daar is nog veel open.
Nu willen wij door naar Campo Santa Margherita, daar moeten nog leuke winkeltjes zijn. Zowaar, ik scoor een prettig geprijsd bloesje.
Eigenlijk willen wij morgen naar een concert. Ik zie een aanplakbiljet en wij lopen naar de Chiesa San Vidal. In deze mooie kerk wordt morgen een verkorte uitvoering gegeven van de vier jaargetijden van Vivaldi. Wij kopen kaartjes, concert begint om negen uur.
Inmiddels is het half zeven geworden en hebben wij genoeg van de drukte.
Wij nemen de vaperetto die rechtstreeks naar het eiland Lido vaart. Het eiland ligt dichtbij Certosa.
Wij zijn wij er al twee keer geweest en vinden het een rustig, mooi eiland.
Het heeft ook een prachtig strand, dat grenst aan de zee.
Wij lopen terug en eten bij een goed restaurant.
Nu kunnen wij de vaperetto van 23.10 uur nemen en zijn tien minuten later aan boord.
Wij drinken nog wat in de kuip, dit is het einde van de eerste dag.
