2018-06-20

Problemen, problemen

Vandaag gaan de trossen los.

Marjo loopt nog even langs de waterkant en ziet een cruiseschip binnen komen.

Wij gaan naar Chioggia of te wel Klein Venetië. De afstand is ongeveer vijftien mijl. Wij kunnen pas na half elf vertrekken in verband met het tij. Wij varen door de lagune en als wij gaan is het opkomend tij. Onder de kiel blijft minstens 50 centimeter water op bepaalde plaatsen. Voor mij blijft het altijd een beetje spannend, maar de kapitein heeft genoeg informatie om deze tocht te maken.

Na de koffie gaan de trossen los. Maar.....het log(snelheidsmeter) doet het niet. Dit komt wel eens vaker voor. Wij leggen even aan, Jelle duikt de kajuit in en maakt van binnenuit het propellertje schoon. Wij varen weg. Jelle hoort een ander geluid dan normaal aan de motor. Na snel onderzoek, blijkt dat de waterkoeling niet genoeg water produceert. Langzaam varen, zorgen dat de motor niet verhit raakt. 

Wij varen eerst richting het eiland Lido. Dit is een drukke oversteek tussen de vaporetto’s, veerboten en ferry’s door. 

Wij laten de kades aan ons voorbij gaan. Ineens bedenkt Jelle, dat hij het water in wil om de water inlaat te controleren. Wij leggen even aan, de waterinlaat is vrij. 

Wij gaan verder. Dit gebied staat bekend om zijn visserij.

In het water staan een soort schuren op palen, de één nog bouwvalliger dan de andere. Af en toe zie je nog een stuk van een roestig schip dat half onder water ligt. 

Als wij bijna in Chioggia zijn, roept Jelle de havenmeester op. Hij geeft wat aanwijzingen en wij krijgen een mooi plekje aangewezen. De marinero vraagt om de papieren en vertelt dat er ook een zwembad bij is. Marjo en Roel gaan vast op zoek, wij ruimen nog even de boel op. Ik ga ook naar het zwembad. Jelle vult het logboek in en wil toch naar de motor kijken. 

Heerlijk zo’n zwembad, daar knappen wij van op. Tegen half zes gaan Marjo en ik naar de boot. Roel was al eerder terug gegaan.

Als wij aan boord komen, zien wij twee transpirerende mannen over de motor hangen. Zij hebben al veel dingen uitgesloten, maar er zal toch een monteur aan te pas moeten komen om het probleem te verhelpen. Op internet wordt het advies gegeven, doorspoelen met een bepaald middel. Roel heeft een foto gemaakt. Marjo stelt voor dat wij aan de havenmeester gaan vragen waar wij dit kunnen krijgen. Helaas, het havenkantoor is gesloten. Op het terrein zien wij een soort bestelbusje staan, vol met gereedschap. Een jonge knul is bijna klaar met een motorreparatie. Wij spreken hem aan, hij spreekt geen Engels, maar na het zien van het plaatje van de fles en het woord koelwater, lijkt hij iets te begrijpen. Hij loopt met ons mee naar Wind & Water. De mannen ontmoeten hem met gemengde gevoelens. De kapitein heeft een beetje vertrouwen in deze jongen. Hij voert wat controles uit, denkt na en doet de laatste handeling die nog kans van slagen kan hebben......

Wat hebben wij een geluk, want het blijkt dat dit het probleem oplost. Het zorgelijke gezicht van de kapitein verandert in een stralend gezicht. Hij biedt de monteur wat te drinken aan, deze wil alleen maar aqua minerale. Jelle vraagt wat het kost, hij wil er niets voor hebben. Jelle geeft hem €50,00 die neemt hij niet aan, dan maar €20,00.

Wij zijn allemaal blij dat het probleem opgelost is. Nu omkleden en op zoek naar een restaurant. Dat is een eindje lopen, maar zo zien wij ook wat van het stadje Chioggia. 

Wij komen op een grote promenade met veel restaurants en wat prachtige gebouwen, die er van de buitenkant interessant uitzien. 

Wij vinden een leuk restaurant. Marjo heeft gelezen dat de specialiteit van deze streek anguilla grillé is. Of te wel gebakken paling. Maar eerst trakteert Jelle op een glas rosé prosecco om de geslaagde reparatie te vieren.

Alle drie gaan wij voor de specialiteit, wijntje erbij dat is smullen. Nu nog een lekker toetje ter afsluiting.

Wij wandelen naar Wind & Water. Zitten nog even in de kuip en gaan te kooi.

Buona Notte.