Venetië here we come
Vandaag rustig opstaan, lunchpakketjes maken, koffie zetten en in de thermoskan, off we go.......
Wij varen rustig de haven uit. Verbazen ons steeds weer over de vele soorten motorboten. Gisteren zagen wij hoe beheerst de mannen hun motorjachten in de soms smalle ligplaatsen weten te manoeuvreren, petje af. Wij passeren de kleine veerpont en komen in de havenmonding. Hier mogen zij wel eens gaan uitdiepen, op een bepaald moment hebben wij nog maar twintig centimeter water onder de kiel. Als wij op open water zijn, dan wordt er wat gas bij gegeven en zo varen wij ongeveer zeven knopen, zonder wind en onder een blauwe hemel.
Wat een verschil met gisteren, nu lijkt het net of wij de enigen zijn op het water. Oorzaak, geen weekend. De afstand naar Venetië is drieëntwintig mijl, drieënhalf uur varen ongeveer.
Wij laten de kust aan ons voorbij gaan. Veel hoge flatgebouwen op het vasteland.
Wij naderen Venetie, het is lastig om de kleur op de staken te zien. De Italianen nemen het met weergeven van de boeien, niet zo nauw. Maar mijn kapitein is wel wat gewend, hij raakt hierdoor niet van slag.
In de verte zien wij de basiliek al. De vaporetti en veerboten varen af en aan.
Wij hebben bijna 2 knoop stroom mee.
Daarbij nog de kleine motorbootjes die over het water snorren.
Wij passeren de jachthaven St.Helena van hieruit kun je te voet veel bekijken. Een ligplaats per nacht kostte voor onze boot €90,00. Dat vonden wij nogal duur, aangezien wij gasten krijgen en tussendoor naar huis vliegen, hebben wij een maandplaats nodig. Wij steken over naar het eilandje Certosa, hier ligt onze haven Vento di Venezia. Gelukkig was de maandplaats hier een stuk voordeliger. Wij moeten alleen wel met een bootje naar de overkant. Onze gasten kunnen vanaf het vliegveld direct in een vaporetto, die zorgt dat zij binnen een uur over het water bij ons in de haven zijn.
Jelle belt met de haven, wij worden verwacht er komt direct een marinero in een rubberboot en brengt ons op de gereserveerde plaats. Deze keer niet met de spiegel naar de kade. Als wij klaar zijn met het aanleggen, lopen wij naar de receptie om de papieren af te geven. De dame is erg bereidwillig en legt ons alles uit. Er is een eenvoudig restaurant en dat sluit ‘s avonds om negen uur.
Alleen daar hebben wij WiFi, dus helaas niet aan boord. De toiletten en douches zijn schoon, maar al wat ouder. Wij waren het natuurlijk tot op heden wel erg luxe gewend. Het is een ontzettende rustige haven, waar wij straks met een gerust hart de boot een weekje kunnen achterlaten. De haven grenst aan een soort van natuurreservaat, heel veel groen en mooi om te wandelen. Rondom natuurlijk water. Het is even wennen, na al de geciviliseerde havens die wij tot op heden hebben bezocht, maar alles ziet er verzorgd uit.
Terug aan boord zet ik thee en is het tijd voor een powernap. Vanmiddag heb ik zelf tzatziki gemaakt voor vanavond bij de kaasfondue. Rond half zeven begin ik met koken. Gisteren had ik al wat verzonnen, want ik wist niet wat mij vandaag te wachten stond. Nu blijkt, dat wij zelfs voor de boodschappen het eiland af moeten. Vraagt wat organisatie talent, maar dat hebben wij wel.
Vanavond heerlijk in de kuip gegeten. Uit de Gucina van Wind & Water kwam meloen met rauwe ham te voorschijn. Daarna de kaasfondue met spekjes, peer en de tzatziki, tot slot de voor ons altijd heerlijke yoghurt met vruchten, wijntje erbij wij smullen er van.
Na de afwas mail ophalen en koffietje op het terras. Terwijl wij naar het restaurant lopen belt Marjo. Gezellig even wat informatie delen, want zondag over een week zijn zij onze gasten.
Oei, nu kun je merken dat wij onder de bomen zitten. Er zijn veel muggen, dus dat wordt smeren. Even doorgeven aan onze gasten, dat zij daar rekening mee houden.
Tegen kwart voor elf gaan wij te kooi.
