Weekend in Italië
Gisteravond kwamen er al wat auto’s de geasfalteerde steiger op rijden. Tassen vol spullen worden aan boord gesjouwd. Wij, Nederlanders, staan erom bekend dat wij alles van huis meenemen, maar de Italianen kunnen er ook wat van. Keurige kleding op hangertjes uit de auto, zo aan boord in de kledingkast, leuk omdat te aanschouwen. Op de steiger wordt er al druk gebabbeld en getelefoneerd. Ja, het is een temperamentvol volkje, dat merk je direct.
Vandaag is het de trouwdag van Ids Jan en Kirsten. Achttien jaar geleden stond de zon ook hoog aan de hemel, huis, tuin en kerk alles hadden wij met bloemen versierd. De dag werd afgesloten met een pracht feest in het Markiezenhof. Waar blijft de tijd......
Eerst koffie in de kuip, dan bespreken wij onze dag.
Wij willen naar Isola della Schiusa, een klein eilandje dat door middel van een brug verbonden is met het centrum van Grado.
Aan de buitenkant van het eiland liggen rondom motorbootjes. Het is een bijzonder gezicht. Hier zijn veel tweede huizen van vooral Oostenrijkers. Nooit geweten, dat er zoveel Oostenrijkse zeilliefhebbers zijn. Hier in de haven liggen meer Oostenrijkse dan Duitse jachten.
In de verte ligt een lagune waar een basiliek en kerk op staan. Wij fietsen via het centrum en de havenkom terug naar onze haven aan zee. De temperatuur loopt weer aardig op, dus even lunchen en bijkomen in de kuip. Tegen een uur of drie lopen wij richting het strand. Je kunt merken dat het zaterdag is, veel gezinnen liggen in het zand of op een strandbed onder de gehuurde parasols.
Een grappig gezicht al die kleurtjes en blote mensen.
Wij besluiten om ook twee bedjes en een parasol te huren. Opvallend is, dat er geen muziek of buitensporig veel lawaai op het strand is.
De laatste keer dat wij op een bedje op het strand lagen, was vier jaar geleden. Onze lieve vrienden Marion en Willem waren veertien dagen in een resort in Parga. In die periode zworven wij daar met Wind & Water. Wij hebben een aantal dagen in dat kleine kommetje gelegen, zodat wij bij onze vrienden konden zijn. Dat waren gezellige dagen. Zo dwaalden mijn gedachten even terug naar die tijd.......... En nu liggen wij dus weer op zulke strandbedden met parasol, alleen wel tussen zeker enkele honderden Italianen. Dan ineens gaat Jelle’s telefoon. Mike wil even de diepte weten om de haven van Grado in te kunnen varen. Zij hebben de plannen gewijzigd en gaan niet naar Slovenië, varen vandaag een extra lang stuk om in Grado een paar dagen te liggen. Wat een verrassing. Eind van de middag douchen wij ons en maken wat klaar voor de borrel. Mike en Helene hebben vast na zo’n dag op het water zin in iets hartigs bij een biertje en een aperol. Gezellig, weer even bijkletsen. Begin van de avond gaan zij zich douchen en op tijd naar bed na zo’n vermoeide dag.
Ik maak spaghetti, salade erbij, vers fruit in de yoghurt en smullen maar.
Vanuit de lucht ziet de aanloop van de haven, het strand en het resort er zo uit.
Vanavond onze laatste avond in Grado, tot laat is het nog heerlijk in de kuip. Morgen St.Margarita een eenvoudige haven 20 mijl verder.
Het wordt weer laag water.
