Brug der Zuchten
Wij nemen de tijd voor een uitgebreid ontbijt met onze vriend Frans. Als wij klaar zijn, koffie op het terras bij het hotel en we bespreken wat wij vandaag gaan doen. Frans is nog nooit in Venetië geweest, dus wordt het sightseeing.
Het is helder weer, aan de horizon zien wij de bergen. Met de vaporetto zijn wij snel bij het St.Marcoplein.
Het is een heerlijke temperatuur en nog vroeg.
Mijn schoonmoeder had aan Jelle gevraagd of hij al bij de Brug der Zuchten was geweest. Deze bezoeken wij nu als eerste. Het blijkt dat veroordeelden via deze 17de-eeuwse brug de gevangenissen van het Dogenpaleis in gingen. De naam zou verwijzen naar de zuchten, die zij slaakten als zij voor het laatst een glimp opvingen van de lucht en de zee.
Links is het museum,
Wij lopen via de zij-galerij, met zijn bijzondere etalages, naar het museo Correr.
Het gebouw is rond 1836 afgebouwd. De Correrbalzaal is een plaatje.
Tegen half twee is het tijd voor de lunch in één van de smalle steegjes. Even pauze goed voor de mens.
Daarna de bruggetjes weer over richting Guggenheim museum. Onderweg passeren wij een mooie Italiaanse herenzaak, hier wil Frans even naar binnen. Terwijl Frans wat past, ziet Jelle ook een leuke broek. Zowel Jelle als Frans scoren mooie kleding, met extra korting. Ja, wij zijn in Italië altijd vragen om korting is ons advies, Daar komt bij, wij hebben nog een extra kortingsbon gekregen als wij terugkomen en nog wat kopen. Dus Roel, wie weet misschien een kijkje waard.
Daarna willen wij naar het Peggy Guggenheim museum.
Het is een collectie van hedendaagse schilders en beeldhouwers. Dit paleis was eigendom van Peggy Guggenheim. Het is gebouwd in de 18de-eeuw en heet Palazzo Venier dei Leoni, bijgenaamd het onvoltooide paleis, omdat alleen een eerste verdieping is verrezen.
Het heeft een opvallende beeldentuin waaronder deze stenen stoel.
Bij de trap van het terras staat dit beeld, links onder een bronzen ruiter te paard die passerende boten op het Grande Canal begroet.
Na anderhalf uur hebben wij het gezien en besluiten naar het eiland Lido te gaan met de vaporetto.
Frans biedt ons een etentje aan, dit slaan wij niet af. Op het eiland Lido hangt een rustige sfeer, die wij na de drukte van Venetië zeer waarderen.
Jammer, er komt een bui over, maar het frist lekker op.
Met Kirsten hadden wij een leuk restaurant gevonden, wij stellen dit voor aan Frans.
Gezellig met zijn drietjes een heerlijk hapje eten.
Tegen tienen nemen wij de vaporetto naar Certosa.
Aangekomen bij Wind & Water gaan wij kort daarna te kooi.
