Lakki op het eiland Leros, de laatste stop voor de winter 2015.
2015-09-26
Vandaag zijn mijn broer Henk en schoonzus Julia jarig.
Na het ontbijt direct een verjaardagsmail, doordat het hier een uur vroeger is dan in Nederland ben je altijd één van de eersten.
Mijn kapiteintje wilde het rustig aan doen vanochtend. De afstand naar Lakki op het eiland Leros is achttien mijl. Nadat wij hebben ontbeten en ik de lunchpakketjes klaar heb, komt hij in de kajuit en zegt alles is klaar, wij gaan. Dat is heel snel.
Om half tien zijn wij weer onderweg naar onze laatste haven Lakki. Maandag steken wij over naar de haven waar Wind & Water op de wal gaat.
De tocht verloopt rustig, wij komen langs een mooie baai op Kalymnos.
Verder zijn de eilanden overal droog en dor.
Opeens zien wij in de verte drie grote rotsen uit de zee omhoog steken, het lijken de Needles in Zuid Engeland wel.
Daarna zien wij een opening in de rotsen. Als wij dichterbij komen is de opening ongeveer 400 meter breed. Hier moeten wij naar binnen en komen wij in een prachtige baai terecht.
Aan het eind bakboord ligt de Marina van Lakki, aan de stuurboordzijde ligt de Marina Leros.
Voor de Marina ligt een Griekse marine basis, vroeger was dit een Italiaanse basis, aangelegd in 1912.
Mussolini had hier zijn zomerverblijf. Hij wilde van Lakki een fascistische droomstad maken. De art deco stijl van de huizen zijn nog echt Italiaans. De inwoners van Lakki verlieten de stad en riepen Platanos uit tot hoofdstad.
Wij roepen op kanaal 10 het havenkantoor op, nadat wij de lengte van het schip hebben doorgegeven, antwoordt de dame dat wij welkom zijn.
Een half uurtje later zien wij de marinero's al op de wal staan. Zij wijzen ons de plaats aan en geven de mooringlijnen. Prima geregeld, wij moeten ons melden op het havenkantoor.
Als wij klaar zijn, gaat Jelle naar het havenkantoor en betaalt €29,00 per nacht inclusief water en elektriciteit.
Keurige douches, toiletten en zelfs wasmachines staan klaar. Het kost wat, maar dan heb je ook wat.
Eind van de middag pakken wij de fietsjes en gaan wij het stadje verkennen.
Wij komen langs oude hospitalen, in één ervan zitten veel vluchtelingen. Het gebouw is oud en vervallen en de omgeving ziet er troosteloos uit.
Er staan heel veel winkels en oude gebouwen leeg, ze zien er haveloos uit. Wij vragen ons af of dit door de crisis komt. Een echt centrum ontbreekt.
Jelle vindt zowaar een Cosmote winkel om ons internet kaartje op te laten waarderen.
Wij vragen direct of zij nog een goed restaurant weet. Petrino is het beste restaurant hier.
Bij de kerk zie ik veel versierselen staan, misschien ter ere van een huwelijk.
Het is een apart gebouw zowel van binnen als van buiten.
Wij gaan lekker eten bij Petrino, sjakanaki en een tonijnsalade vooraf, als hoofdgerecht een beef souvlaki, wijntje erbij, heerlijk. Wij rekenen af en halen aan de overkant bij de patisserie nog een ijsje voor toe.
Na dit alles, wandelen wij naar Wind & Water, zitten nog even in de kuip en gaan dan te kooi.
