Wind and Water op de Middellandse Zee

Wind and Water op de Middellandse Zee
Gast aan boord
2015-09-17

De hut voor Frans is klaar, over een paar uur is hij er.
Nog even een laatste doek door de kajuit, extra stoeltje te voorschijn halen en wij zijn compleet.
Dit is een reden om naar de bakker aan de overkant te gaan en iets bij de koffie uit te zoeken.
Het vliegtuig is iets voor elf uur geland en een half uurtje later zit Frans bij ons aan boord.
Gezellig om elkaar weer te zien en te horen hoe het met Carien en de kinderen gaat.
Vandaag doen wij het rustig aan. Eerst de koffie, dan de lunch daarna bijkomen, want het is meer dan dertig graden.
Frans voelt zich snel thuis, inmiddels is het de vierde keer dat hij mee vaart. Wij leggen hem onze plannen voor. 
Einde middag wandelen wij naar de Mandraki haven. 
Hier liggen twee marine schepen en twee cruise schepen aan de kade. 
Daarna bezoeken wij een gedeelte van de oude stad. 
Eerst gaan wij door de Poort van d'Amboise uit 1852. 
Wij zien de klokkentoren de Bourg. 
Imposant zijn de hoge muren. 
Dan lopen wij het oude stadje in. Frans wil ons de eerste avond fêteren en wij vinden een gezellig restaurant met een terras onder de platanen. 
Inmiddels zijn wij al aardig gewend aan het Griekse eten. Je kunt heel makkelijk twee dingen vooraf bestellen en deze met zijn drietjes opeten. Lekker wijntje erbij, daarna bekijken wij wat en hoeveel wij nog willen. 
Alledrie hebben wij zin in vis en bestellen een visplateau. 
Het smaakt werkelijk voortreffelijk en is ruim voldoende voor ons drietjes. 
Daarna krijgen wij van de zaak een mooie crème brulée en een stukje bavarois met saus, versierd met suikerspin. De foto laat het zien.
Wij sluiten het af met een kop koffie en een soort van droplikeur van de zaak erbij.
Na dit alles krijgt Frans een mooi zilveren doosje met de rekening. Dank je wel Frans.
Als wij buiten de stadswal zijn, nemen wij een taxi die ons naar de haven brengt.
Tegen elf uur duiken wij allemaal onze kooi in.
Kalinichta.