Gekluisterd aan de radio.
2014-06-23
Om zeven uur is iedereen op. Douchen op de wal en aan boord. Inmiddels is de ontbijttafel klaar en smeert iedereen zijn eigen lunchpakketje. Nadat het vertrekprotocol afgewerkt is, kunnen de trossen los.
Iets over negen buiten, prima temperatuur, helaas weinig wind.
Op de achtergrond worden de contouren van de Etna steeds waziger, na anderhalf uur is zelfs de waas verdwenen.
De motor gaat aan en ondanks alles, lijkt het op een cruise.
Natje, droogje op tijd, overheerlijke cupcake bij de koffie, deze keer door Jelle gezet, en zo zoeven de mijlen onder Wind & Water door.
Terwijl Roel op de uitkijk zit, neemt Jelle vast contact op met het havenkantoor van Marzamemi en reserveert een ligplaats.
Marjo en ik liggen lekker lui languit op de kuipbanken. Voordat wij aanleggen lunchen wij in de kuip, tegen één uur zijn wij in de haven. Hier worden wij begroet door de bijzonder aardige Duitssprekende marinero, die ons nog herkent van de vorige keer.
Als alles opgeruimd is, natuurlijk het vertrouwde finishdrankje.
Marjo en ik willen wel zwemmen en het oude vissersdorp bekijken. Wij pakken de tassen en wij vertrekken. Roel en Jelle komen later, want zij willen eindelijk, na vier dagen, wel hun eigen plan trekken.
Na het zwemmen wandelen wij door de oude tonijnfabriek en de vele terrasjes. Op één van de terrassen drinken wij iets. Hier komen de mannen op de fiets ook naar toe. Nu blijkt dat zij de waterlijn al zwemmend hebben gekuist. Zij gaan een tv scherm zoeken voor de voetbalwedstrijd van straks, Nederland-Chili. Deze wedstrijd blijkt voor de Italiaanse tv niet interssant genoeg, wordt helaas niet uitgezonden. Wij besluiten terug naar de boot te gaan.
In de kuip luisteren wij naar het life radioverslag, onder het genot van stukjes pizza's. De eerste helft hebben wij gemist de stand is dan 0-0. Eigenlijk niets gemist.
De tweede helft zitten wij ouderwets aan de radio gekluisterd. Dit heeft wel iets. Wat worden wij goed ineens, en wat wordt er fantastisch gespeeld vooral na de voorsprong van 1-0. Daarna gaat het alleen maar beter en wordt het 2-0 voor Ned.
Op naar de achtste finale!
Wij drinken op de overwinning en zitten nog tot laat in de kuip.
Roel heeft niet zoveel haast om naar bed te gaan, hij ziet op tegen de muggen.
Het blijkt dat dit meevalt en iedereen gaat rustig te kooi.
