Maandag 13 mei 2013
De wind is inderdaad wat gaan liggen.
Dit betekent dat wij de boot in gereedheid gaan brengen voor het vertrek.
Bij de start van een nieuw seizoen. neem ik voor alle zekerheid een pilletje tegen zeeziekte.
Als wij na de koffie, om half elf de haven verlaten, staat er een waterig zonnetje aan de hemel.
Dat betekent lange broek, fleechevest en ik doe zelfs mijn sokken aan.
De wind komt van zee en brengt dus kou met zich mee.
Er staat een hoge deining, van wel tweeënhalve meter.
Ik ben blij dat ik een zeeziekte tabletje heb ingenomen en voel mij redelijk goed.
De kapitein had een andere ervaring en nam na een half uur een pilletje, dit bleek later niet goed getimed te zijn.
Gelukkig is het een kort tochtje 22 mijl en tegen twee uur
zien wij Alghero al liggen.Voor ons lijkt het bijna op "thuiskomen".
Roberto, de havenmeester, is blij ons weer te zien.
Hij showt trots zijn zoontje Giovanni, die kort na ons vertrek, begin oktober geboren is.
Valentina, de vrouw van Roberto, herkent ons ook direct en verwelkomt ons.
Eerst bij twee supermarkten spullen ingeslagen, zodat de voorraad aardig op pijl begint te komen.
Aan het begin van de avond komt de zeilmaker voor de rolfokhoes, deze moet gerepareerd worden.
Het komt helemaal in orde; donderdagochtend om 9 uur brengt hij hem terug aan boord.
Dat is even een tegenvaller, want wij hadden graag woensdag willen vertrekken.
Toch besluit Jelle om te wachten, de reparatie moet gebeuren.
We gaan nog even de oude stad in om een ijsje te kopen.
We wandelen een eindje verder om naar het prachtige gazon dat bedekt is met allemaal paarse bloemetjes te kijken.
Vanaf zee was dat een prachtig gezicht.
Wij maken er een foto van.
Daarna gaan we te kooi, want na zo'n eerste tocht zijn we best wel moe.
Alghero
Dinsdag 14 mei 2013
Vandaag staan wij niet vroeg op.
Wij moeten niets, wandelen een eindje de stad in.
Jelle maakt nog wat foto's.
Jelle heeft nog wat kabels nodig, dus die kopen wij bij "ons" elektriciteit winkeltje.
Wij halen bij de vis Mercator, echte Italiaanse vis genaamd "spicole" voor vanavond.
Jelle heeft een rookoventje van Kees gekregen en wil de vis bereiden in dit rookoventje.
Lekker koffie in de zon en broodje zalm in de kuip.
Wat wil je nog meer.
Na de thee besluiten wij om nog even naar het grote grasveld met paarse bloemetjes te lopen. Overdag met de zon die erop schijnt, ziet dit er misschien nog mooier uit.
Hierbij het resultaat.
Als wij terugkomen blijkt, dat wij een Engels echtpaar als buren hebben gekregen. Zij komen uit Barcelona, dit is ongeveer 30 uur varen.
Nu hebben ze besloten om het in dagtrips te doen via Elba, de Italiaanse kust afzakken.
Wij zullen ze dus nog wel tegenkomen.
Aan boord neemt Jelle het initiatief om te koken.
Het oventje wordt voor de dag gehaald, de vissen gemeten de gebruiksaanwijzing deze keer toch maar lezen en ja hoor na 20 minuten ziet de vis er prima uit.
Inmiddels heb ik wat pasta en dillesausje gemaakt.
Jelle fileert de vis.
Inderdaad het smaakt heerlijk, je proeft dat de vis gerookt is.
Kees een succes cadeau dus!
Na de koffie, lees ik verder in het boek "Het familie portret" een prachtig verhaal, heel boeiend wat men allemaal mee heeft gemaakt in de oorlog.
Alghero
Woensdag 15 mei 2013
Vandaag is het wasdag.
De wasmachine wordt drie keer vol geladen, even in de wind en de zon en de was kan schoon de kast in.
Wij drinken koffie in de kuip. Het is lekker weer 23 graden.
Wij besluiten nog wat laatste boodschappen te doen.
Als wij morgen eind van de middag in Porto Torres aankomen, dan hoeven wij de stad niet meer in.
Overal is het nog rustig, zowel in de haven als in de stad, duidelijk te merken dat het seizoen nog niet is begonnen.
's Middags rommelen wij wat.
Tegen vijf uur is de zeilmaker er al, hij heeft de hoes keurig gemaakt.
Inmiddels is het gaan regenen, dit valt in elk geval morgen niet meer.
's Avonds gaat het blog nog op internet.
