Solenzara

Zaterdag 25 mei 2013
Vandaag blijven wij nog een dagje liggen.

Het zonnetje schijnt, maar het fleeche vest moet nog wel aan.
Altijd leuk om het gedoe in een haven te zien.
Onze "buurtjes " een echtpaar rond de zestig uit Adelaide, Australië zijn altijd in voor een praatje.

Zij hebben drie jaar geleden hun boot, 10 jaar oud, in de buurt van Nantes gekocht en zij zijn er erg gelukkig mee.
Zij zijn de Rhône er mee opgevaren, want zij wilden met de boot naar Parijs.
Hier zijn zij geweest, daarna terug naar de Middellandse Zee.
Tot op heden komen zij ieder jaar naar de boot en blijven dan drie maanden aan boord.
Afgelopen winter heeft de boot in Solenzara gelegen.
Zij zijn niet tevreden over de service hier.
Desalniettemin laat onze buurman zich niet uit het veld slaan.
De komende tijd wil hij in 1000 mijl naar Griekenland, daar heeft hij een adres voor een ligplaats van iemand gekregen.
De langste afstand die hij tot op heden met zijn vrouw heeft gevaren is 60 mijl.
Een dezer dagen wil hij naar Rome varen 150 mijl, dat moet kunnen volgens hem.
Jelle vroeg hem waarom hij niet in Australië ging zeilen.
Hij vindt het in Europa meer een avontuur.
Ieder land heeft zijn eigen cultuur dat spreekt het echtpaar aan.
In Australië is alles hetzelfde, wat erg eentonig kan zijn volgens hem.
Hij verbaast zich over onze boot "uitrusting".
Na dit praatje stappen wij op onze fietsjes naar de grote Spar supermarkt.
Eten voor vanavond, wat fruit voor morgen onderweg en de voorraad op pijl houden.
Twee rugzakken en een fietstas vol en wij kunnen er de komende dagen weer tegen.
Als wij de boodschappen in de boot hebben opgeruimd, springen wij weer op de fiets.
Het regent een beetje, ondanks dat de zon schijnt.

Toch willen wij er even op uit.
Wij moeten de hoofdweg op, want verder zijn hier geen speciale fietspaden.
Er veel Duitse toeristen op het eiland.
Als wij de haven uit fietsen, kijken wij tegen de Col de Bavella aan.
Ongeveer 1600 meter hoog, gisteren lag er een beetje sneeuw nu zien wij dat alle bergtoppen daar wit zijn. Het is een prachtig gezicht.
Wij fietsen verder en komen bij een afslag dat ons naar een strandtent brengt.
Wij hadden nog niet geluncht dus nemen een salade, frietjes en glaasje wijn erbij met een mooi uitzicht op zee.

De kleuren van het water lijken op het water bij Formentara.

Alleen is het zeewater wel een heel stuk kouder 16,5 graden, niet echt uitnodigend.
Na de lunch fietsen wij naar de boot voor onze siësta.
's Middags lezen wij wat en bereiden het vertrek van de volgende dag voor.
 

Solenzara-Bastia
Zondag 26 mei 2013
Een onrustige nacht.
Toch om zeven uur er uit, de weerberichten uitlezen en besluiten om te vertrekken.
Tegen half negen worden wij uitgezwaaid door David en Anny van de Austral.
Zij willen een paar uur later vertrekken naar Rome.
Als wij de haven uitvaren zien wij de toppen van de bergen die helemaal besneeuwd zijn.

Wij gaan voor de wind, windkrachtje drie, te weinig om alleen te zeilen,dus gaat de fok uit en motor bij. Het loopt comfortabel ongeveer 6,5 knoop.
Na een aantal uren wil Jelle toch het grootzeil hijsen, dan kan misschien de motor uit.Dus even wat actie. Nadat het grootzeil staat en wij proberen de goede koers te varen, blijkt dat door de deining van de zee, de boot nog meer heen en weer schommelt.
Daar komt nog bij, dat het in snelheid niets uitmaakt. Na enige discussie tussen snelheid en comfortabel zeilen, vooral op een wat langere afstand, gaat Jelle overstag!

Het grootzeil toch weer naar beneden en op de goede koers door.
Zo zijn wij een uurtje verder. Wij zien in de verte de contouren van Bastia liggen.

De bergen worden heuvels en het land is een stuk vlakker.

Onze voorkeur gaat uit naar een ligplaats in de haven in het oude stadje.

Wij varen er rond, geen havenmeester te zien en daarbij ook geen goede ligplaats.
Omdat wij twee nachten willen blijven liggen, besluiten wij om naar de nieuwe haven "Toga" te gaan, hier zal zeker genoeg plaats zijn. Inderdaad ruimte genoeg.
Wij zijn inmiddels helemaal heen en weer geslingerd en best wel moe na 9 uur varen.
Wij drinken een finish biertje en ruimen de boel op.
Even loop ik de steiger af, om te kijken hoe het eruit ziet in deze haven.
Het heeft veel terrassen waar je wat eten en/of drinken kunt.
Het ziet er nog wel gezellig uit. Wij liggen aan een steiger iets van de terrassen af, dus lekker rustig. Rondom de haven zijn strakke moderne appartementen gebouwd, ongeveer de helft is bewoond, de andere helft staat leeg.
Jelle heeft snel en goed internet ontvangst, dus dat is meegenomen.
Nadat wij iets hebben gegeten en koffie gedronken liggen wij om 10 uur in bed.

Bastia

Maandag 27 mei 2013
De zon schijnt uitbundig. Ik besluit om twee wasjes te draaien.
Jelle moet eerst naar de dekwaspomp kijken.
Gisteravond wilden we de boot afspuiten, werkte de pomp niet.
Zo is er altijd wat...
Jelle gaat aan het klussen; inderdaad nieuwe pomp nodig.
Gelukkig, dat er in de haven een watersportzaak is, die bijna van alles verkoopt.
Ja hoor, te koop, kassa en je bent een pomp rijker.
Wij drinken in de kuip koffie en spreken af dat wij tegen een uur of vier
het oude dorp in te wandelen.
De weerberichten voor de komende dagen zijn duidelijk minder, morgen zelfs regen.
Jammer, dan vanmiddag maar wat foto's maken van het oude dorp.
Vanavond waarschijnlijk plannen aanpassen in verband met het weer.
Eerst een bezoek aan oud Bastia.

 

In 1380 werd de Bastion gebouwd door Genuese gouverneur Lionello Lomelini.

Tegenwoordig heeft Bastia meer dan 50.000 inwoners en is een modern handels- en zakencentrum.
Tegen vijf uur wandelen wij de stad in. Passeren de Ferry terminal het is een drukte van jewelste. Wij lopen over het Place St-Nicola, een groot plein waar een standbeeld van Napoleon staat.
Dan lopen we door de luxe winkelstraat. die overgaat in de oude stad.

Wij bezoeken de grootste kerk van Corsica, Saint-Jean-Baptist gebouwd in 1666. Binnen veel verguld stucwerk en veelkleurig marmer. De brede barokgevel met de klokkentorens is van alle kanten te herkennen. Van daaruit heb je ook een prachtig uitzicht op de oude haven.

Wij drinken iets op een terras, gelukkig schijnt de zon een beetje zodat alles er een stuk vriendelijker uitziet.

Op de terugweg lopen we de Casino binnen om bij de traiteur iets mee te nemen. Het wordt Cannelloni wat salade erbij en laten het ons lekker smaken. Terwijl ik deze keer de afwas doe, bekijkt Jelle de weerkaarten. Het besluit is morgen te vertrekken naar Elba, daarna komt er weer veel wind. Helaas lukt het niet meer om het blog op tijd op internet te krijgen, dat moet dan morgen maar.
Nu lekker onder de wol en morgen op tijd weer op.
Bonne nuit.

Bastia (Corsica)- Portoferraio (Elba)
Dinsdag 28 mei 2013
Als wij wakker worden horen wij de regen op de boot tikken.
Dit was voorspeld en zal om negen uur 's ochtends stoppen in Bastia volgens de berichten.
Moeten wij echt weg, ik kruip weer terug in bed en hoop dat Jelle zal zeggen, wij blijven liggen.
Toch er maar uit, het is in de kajuit vijftien graden.
Even gaan mijn gedachten terug naar de tijden, dat wij vakanties van drie weken doorbrachten aan de Franse - en Engelse kust.
Bijna altijd bewolkt soms regen, je moest voor dat het tij ging lopen op zee zijn, dan haalde je de maximale mijlen uit de afstand.
Bij aankomst met het gezin finish biertje/drankje en zakje paprika chips. Iedereen was trots op de prestatie wij samen maakten of het nu de Kanaal eilanden waren of nachtje doorvaren naar Wight.
Ontbijten moeten wij in elk geval, dus dek ik de tafel.
Jelle komt eruit, gaat zich douchen en komt aan tafel.
Wij hadden het nog niet over het vertrek gehad, dus hoopte ik dat wij nog steeds niet zouden gaan.
Na enige discussie, weet Jelle mij toch overhalen om niet te blijven liggen.
Even schakelen dat wel. Toch nog maar een pilletje. Voor Jelle zet ik de gemberwortel klaar, dit blijkt goed bij  hem te werken, hij heeft nergens last van tijdens het zeilen.
Het ritueel wordt afgewerkt, het is droog geworden en om half tien liggen wij buiten op de Tyreense Zee.
Het regent een beetje, weinig zicht en nog geen 15 graden.
Is dit echt vakantie, vraag ik mij af.
Jelle heeft het zeilpak aan, want hij wilde het liefste vertrekken, maar moet het niet koud krijgen.

Het is toch zeven uur varen.
Geen wind, dat is dan ook echt het enige voordeel van dit weer.
Morgen waait het hier weer windkracht zes, zeven.
Als wij eenmaal een paar uur gevaren hebben trekt het open.

Wij zien twee containerschepen voorbij komen en achter ons vaart een zeiljacht die ook de regen en kou trotseert.
De zee is hier gemiddeld vijf honderd meter diep, terwijl de Noordzee ongeveer  vijftig meter diep is.
Halverwege de oversteek komt er een beetje wind.
De motor gaat uit de zeilen worden gehesen en zowaar probeert de zon er door te komen.
Heerlijk, halfwindse koers wie doet ons wat.
Dan is er toch niets fijners dan op zee te zitten.
Goed, dat Jelle voet bij stuk heeft gehouden.
Onderweg komen wij telkens meer zeilboten tegen.
Dit is de eerste keer, dat wij niet alleen op het water zitten.
De iPod gaat aan en Cecilia Bartoli zingt zelfs zo prachtig, dat de dolfijnen ons komen achtervolgen.

Leuk, het zijn er zeker acht, die ons eerst opzij en later van achter volgen.
Ja, zo'n Italiaanse opera zangeres voelt zich helemaal thuis bij ons aan boord.
Heerlijk galmen wij met haar mee. Wat heeft zij toch een geweldige stem.
Tegen half twee is de wind op en moet de fok ingerold worden, de motor aan en zo varen wij richting Elba.
Het zonnetje gaat schijnen, terwijl wij de baai van Portoferraio binnen varen.

In deze beschutte baai wordt heel veel gezeild.

Achter ons komt een Ferry, hij geeft een luid signaal wij schrikken ons een hoedje.
Het blijkt dat hij de veerhaven in moet en wij direct om de vesting naar de stadswal.
Hier liggen diverse jachten met de spiegel naar de kade.
Er staat al een havenmeester te wenken. Hij helpt ons met het aanleggen, spiegel naar de kade. Dat is nog eens service, het zal allemaal wel inclusief zijn (brrrrrr)!!

In elk geval mogen wij hier een nacht blijven.

Morgen om tien uur moeten wij ons melden, dan komt er een ander schip op deze plaats.

Wij liggen direct tegenover luxe winkels, een restaurant en een gelateria artigianale (ijswinkel) waar het erg druk is.
Dit betekent dat het toetje voor vanavond al bekend is.
Kortom een levendige gezellige straat.

Inmiddels heb ik het finish biertje en wat hapjes klaar gemaakt.
Vanuit de kuip laten wij ons dat lekker smaken.
Na de drank pakt Jelle de papieren om in te klaren en af te rekenen.
Terwijl ik het eten klaar maak, begint Jelle de foto's voor het blog uit te zoeken.
Vanavond moet het op internet, want wij zijn al een dag te laat.