Wind and Water op de Middellandse Zee

Wind and Water op de Middellandse Zee
2016-06-21

De heetste dag tot nu toe...

Kalimera.
Vandaag nog op de fietst het stadje in
Wij kopen wat vers fruit.
Jelle heeft zijn marktonderzoek voor de lijnen even gestaakt.
Morgenmiddag zijn wij in een baai, dus geen winkeltjes.
Misschien een restaurantje op de wal. Wij wachten af.
Er staan overal bustes van belangrijke Grieken in de stad. Helaas staat er geen bijvoorbeeld Engelse vertaling bij, dus zij blijven voor ons onbekend. Maar sommigen zijn een foto waard.
Bij ons daalt het tempo met deze warmte het is twaalf uur en het kwik stijgt naar 34 graden.
Het blijkt dat voor Griekenland deze temperatuur ook extreem is.
Door de hoge vochtigheidsgraad wordt gezegd, dat het een gevoelswarmte van 41 graden is.
Wij drinken nog iets op een terrasje en fietsen naar de boot.
Deze keer gaan wij langs de stadskade, je hebt daar geen water en electriciteit, het is dan ook gratis.
Er staat een restaurant waar nog aan gewerkt wordt. 
In de kurkdroge ruimte er omheen, staan kleine vrachtwagens die in gericht zijn als camper, er wordt veel met vitrage gewerkt. 
Er staan in het park butagasflessen aangesloten, waarop gewoon gekookt wordt.
Op twee plaatsen staan vier gemeentelijke douches voor de mensen die in het water zijn geweest.
Onder ieder straaltje, dat uit de douchekop komt staat een volwassene en/of kind zich af te spoelen. Laat het water gewoon lopen. Het zijn allemaal Roma's, die als groep dan hier en dan daar zich settelen. 
Er komt een Griek aan op zijn fiets en roept tegen ons dit is toch vreselijk in het Engels. Inderdaad het is wel verontrustend, hier zijn dan geen vluchtelingen, maar ik denk dat dit ook een probleem voor Griekenland is. 
Op de eilanden kom je geen Roma's tegen, dit is echt op het vasteland.
Aangekomen bij Wind & Water, toch nog maar twee wasjes gedaan, dan is dat weg gewerkt.
Wij liggen naast een Engels echtpaar. 
Zij hebben vorig jaar hun zeilboot door de kanalen naar Zuid Frankrijk gevaren. 
De afgelopen winter hebben zij de boot hier in Mesolonghi op de wal gezet.
Hij vertelde dat zij voor een jaarplaats €2400,00 moesten betalen. In het contract stond dat zij zelf alles aan de boot mochten doen. Toen hij in het voorjaar het onderwaterschip wilde doen, bleek dat hij strafbaar was, want de haven heeft nog steeds milieuvergunning.
Een jaar of vijf geleden hebben een Nederlander en een Griek de haven opgekocht. 
In het begin stond er niets, inmiddels zijn er op twee plaatsen op het het terrein toilet- en douchegebouwen gebouwd. Dan staat er een havengebouw, hierin zit een marine shop, een supermarktje, een wasmachine ruimte en het havenkantoor. 
De gebouwen kunnen allemaal wel een onderhoudsbeurt gebruiken. Nu blijkt dat er nog steeds geen milieuvergunning af is gegeven en zelfs de burgemeester ook voor een derde eigenaar van de haven is geworden.
Tegen onze Engelse buurman is gezegd als er bij zijn vertrek nog steeds geen vergunning is, krijgt hij 30% korting. Hetgeen betekent, dat hij nu een haven moet zoeken waar hij in- en uit het water kan, voor alleen de antifouling. 
Als je in deze haven je onderwaterschip gaat doen, riskeer je een boete van €100,00. 
Bij de ingang van de haven staat een tafeltje met stoel waar een jongen in zit. Hij moet direct bellen naar het kantoor als de Gendarmerie de hekken binnen rijdt. 
Het was wel opvallend dat er dagelijks agenten rondliepen, nu begrijpen wij de reden.
Kortom het lijkt mij niet echt een handige haven om hier op de wal te gaan, maar wel voordelig.
Er zijn verschillende Nederlandse schepen hier, maar vooral veel Engelse.
Je ziet een paar auto's met Nederlands kenteken staan, ook drie Engelse auto's.
Wij liggen passief in de kuip van twee tot zeker vier uur, lezen en slapen wat.
Het koelt tegen half acht pas een beetje af.
Wij wandelen naar het stadje. Wij gaan eten bij Dimitros. Eerst Griekse salade met feta, daarna neemt Jelle een kipsouvlaki, ik ga voor de mosseltjes die wat minder waren deze keer.
Geen advies in TripAdvisor, hier werden zij wel als tweede best beoordeeld restaurant.
Terwijl wij naar de boot lopen, komen wij langs een huis, hier zitten de mensen buiten en zij hebben ook de tv in plaats van binnen buiten gezet. Dit kan allemaal in Griekenland.
Nog een kop koffie in de haven en wij wandelen terug naar de boot. 
Het is nog steeds warm. Nu gaat dan ook de airco aan, terwijl wij nog in de kuip zitten.
Kalinichta.