Zaterdag 13 mei 2017
Corfu
Oef, dat was een slechte nacht...
Er spookte van alles door mijn hoofd.
Dit had ik niet verwacht van mijzelf, dat het besluit zoveel emotie zou oproepen.
Wij nemen afscheid van iets, dat voor een groot deel ons leven heeft bepaald.
De kinderen zijn met een boot opgegroeid. Het gaf ons gezin mede door het varen een speciale band.
Nu eerst de komende zomer extra genieten in Kroatië.
Onze buurman vertelt, dat hij zijn Bavaria 42 deze zomer wil verkopen, bij voorkeur in de Middellandse Zee.
Er blijkt een Bavaria club van 1000 leden te zijn, hij gaat in het clubkrantje een stukje over zijn boot schrijven.
Hij heeft goede moed, je hebt tenslotte maar één gegadigde nodig zegt hij. Dit klopt.
Tegen half tien zijn wij klaar voor vertrek.
Wij kijken achterom naar hetgeen wij achter ons laten.
De lijnen worden opgeruimd want ook bovendeks moet alles aan kant zijn.
Jelle hijst de zeilen, als wij eenmaal op zee zijn valt de wind weg.
Het grootzeil blijft staan en de motor gaat aan. Zo motorzeilen wij richting Corfu.
De afstand is dertig mijl. De temperatuur prima, om ons heen is het wat heiig.
Wij passeren de baai waar Parga aan ligt.
Daar hebben wij goede herinneringen aan.
Onderweg komen wij een veerboot tegen die uit Igoumenitsa komt.
Ik pak het tijdschrift Flow en lees daar nog twee opvallende artikeltjes in.
Gun een kabouter zijn muts.
Dit betekent iedere kabouter heeft een muts, ieder mens heeft een eigenaardigheid.
Dan de reclame van de droogmolen van Brabantia vind ik ook een vermelding waard.
Het kasteel Mandraki komt in zicht.
Als je het hoekje om vaart, komt de jachthaven te voorschijn.
Via de marifoon melden wij ons, op de kade staat de marinero Andreas al klaar om onze lijnen aan te pakken. Ja, het kost wat, maar dan heb je ook wat...
Wij krijgen een mooie plaats, zodat maandag de monteur Panos makkelijk bij ons aan boord kan.
Op het terras van het restaurant is een familielunch, dat zorgt voor de nodige gezelligheid.
Wind & Water ligt in de box.
Op het plein van het kasteel wordt er door een soort van muziekkorps geoefend, wij blijven even luisteren.
Tegen zes uur lopen wij de stad Corfu binnen, voor ons allemaal bekend.
Van bovenaf gezien ligt onze boot er zo bij.
Bij het museum stoppen wij even om de openingstijden te bekijken. De laatste keer dat wij er waren met Saskia en Kees bleek dat het museum gesloten te zijn.
Nu is er sinds vorige week een tentoonstelling over de nieuwe zijdenroute, die willen wij zien.
Het museum is zowel zondag als maandag open.
In de zon nemen wij nog een aperitief.
Daarna lopen wij door tot aan de waterkant met het uitzicht op de haven.
Het leven is goed......daar toosten wij op.
Even later bestellen wij een heerlijke gemixte vis schotel, daarbij een tonijnsalade.
Het smaakt lekker, een kopje koffie voor toe prima.
Inmiddels is het tegen negenen wij lopen via de kleine gezellige steegjes terug richting het kasteel.
Wij kunnen de verleiding niet weerstaan, als wij langs een mooie ijswinkel lopen.
Dit is ons eerste ijsje van het voorjaar.
Je kunt merken dat het zaterdagavond is de terrassen zitten overal vol met mensen.
Wij lopen door naar de haven.
Aan boord zet ik het blog op internet.
Kalinichta.
