2016-05-28

Het aftellen is begonnen.....

Het is hier erg rustig, dat betekent langer slapen.

Na het ontbijt ga ik de was in de machine stoppen bij Maria.

Jelle rijdt naar de werf om de laatste definitieve afspraken te maken.

De reserve dieseltanks worden op weg naar de werf gevuld, want op sommige Griekse eilanden zijn er geen pompstations aan de haven, wij laten ons niet verrassen.

Bij aankomst op de werf loopt Jelle direct door naar het kantoor om een afspraak te maken over de betaling. Het blijkt dat er vandaag niet geschuurd wordt aan onze boot.

Jelle staat helemaal perplex, dit betekent dat de exacte werkuren niet bekend zijn.

Dus ja, je raadt het al eindafrekening niet bekend, voor maandagmiddag drie uur.

Wind & Water gaat dinsdag het water in, bhrrrrrrr...........

Met de dame van de boekhouding maakt Jelle de afspraak maandag om twee uur alles doornemen en daarna betalen. 

Dinsdag de tewaterlating. Ja, wij zijn helemaal afhankelijk van Antonio, de voorman.

Jelle baalt als hij terug in het appartement is, heel begrijpelijk.

Wij besluiten om toch zondagochtend naar de werf te gaan en de komende twee nachten aan boord te slapen.

Eerst koffie en de was ophangen, daarna gaan wij het verse fruit en de laatste dingen in Lakki kopen.

Om de tijd te doden, lopen wij naar het strand en nestelen ons op een strandbed onder de parasol.

Eigenlijk hebben wij niets te klagen, want de zon schijnt mooi helder blauw water, menigeen zou met ons willen ruilen.

Tegen vijf uur gaan wij voor de thee naar ons appartement. 

Ik vouw de laatste was op.

Vanavond gaan wij voor de laatste keer eten bij ons favoriete restaurant van Stavros.

Hij is blij dat hij ons weer ziet en maakt het ons helemaal naar ons zin.

Vanaf het terras zien wij een soort vissersboot met een Nederlandse en Griekse vlag, nog niet eerder gezien.

Deze keer kiezen wij voor een starter van het huis, een gevulde tomaat en als hoofdgerecht lambchops met frites. Half litertje rode wijn en van het huis krijgen wij eigengemaakte geconfijte sinasappel op een beetje Griekse yoghurt. Het was heerlijk, wij geven een extra fooi, dat hebben zij wel verdiend.

Naast het terras staat een grappig bootje met een mannetje erin gezet. Ik vond het een foto waard.

Stavros vraagt of wij weer terugkomen. Wij vertellen hem dat wij naar Athene zeilen. 

Komen jullie dan ook op Mikonos, inderdaad we blijven daar een extra dag. Ik vraag heb je nog een tip voor een goed restaurant, hij antwoordt ik ben er nooit geweest het moet er erg mooi zijn, ik ken het eiland alleen van de plaatjes. 

Dit verbaast mij een eiland zo dichtbij, dat Stavros (30 jaar) er nog nooit is geweest.

Wij wandelen voor de laatste keer naar ons appartement.

Binnen is het warm, dus zetten wij alle deuren open, zodat het lekker door tocht en afkoelt.

Tegen half elf duiken wij het bed in.

Kalinichta.