Dinsdag 

19 september 2017

Terug naar de thuisbasis

Het was een erg onrustige nacht, ondanks dat wij aan een boeitje lagen.

Om kwart voor zeven gaan wij eruit. 

Nog even de weerberichten bekijken, er wordt vanaf elf uur regen en meer wind voorspeld.

Mijn wens, om acht uur weg, lukt.

De afstand is 24 mijl, dat betekent 4 uur varen. 

De voorspelling is eerst halve wind, daarna voor de wind.

Het ziet er wat dreigend uit.

Eerst moeten wij tussen de eilanden door, de wind....pal tegen.

Na de eilanden komen wij op open water tussen de eilanden Vis en Hvar.

Hier is een diepe zeegang met golven, die wij nog niet eerder mee hebben gemaakt. 

Het vreemde is dat er hooguit 12 knopen wind staat. 

Het water klotst alle kanten op. 

Jelle zet de fok bij en wij varen hoog aan de wind, nu ligt de boot iets stabieler.

Wij gaan tussen twee eilandjes door, de diepte loopt terug tot 12 meter.

Nu zijn wij op het water tussen de eilanden Hvar en Brac.

In de verte zien wij donkere wolken boven Milna hangen.

Wij liggen goed op schema. 

Vlak voor de baai van Milna begint het te druppelen.

Bij het invaren van de haven komen wij een Duits charterschip tegen, één van de bemanningsleden vraagt aan Jelle hoe is het weer op zee.

Jelle antwoordt veel golven bij weinig wind.

Dan stopt de regen even. 

Als wij bijna op onze ligplaats zijn, komt de marinero aanlopen.

Hij geeft mij de mooringline aan en Jelle gooit de achterlijn naar hem toe.

Bij het aanleggen horen wij al......welkom welkom.

Onze vrienden Mike en Helen staan op de steiger. 

Zij zijn met hun vrienden net uit Hvar terug gekomen. 

Onmiddellijk worden wij uitgenodigd om vanavond mee te gaan pizza eten.

Dat is wat anders dan de pannenkoeken, die ik in gedachten had. 

Deze uitnodiging slaan wij niet af.

Als wij net aangelegd hebben barst de hemel open, onweer en stortregens.

Wat hebben wij geluk, dat wij precies op tijd binnen zijn.

In de kajuit eten wij ons lunchpakketje op, daarna ga ik lekker op bed liggen en haal mijn slaap in.

Tegen kwart over zes lopen wij met Helen en Mike naar de pizzatent.

Daar ontmoeten wij de vrienden, Pia en Jan, van Helen en Mike.

Zij logeren in een hotel aan het begin van de baai. 

Het koelt 's avonds echt af. 

Vanavond heb ik voor het eerst mijn lange broek en fleece vest aan.

Wij babbelen de hele avond door. 

Drinken koffie in een ander tentje binnen.

De kade ligt toch bijna helemaal vol met charterschepen, dit komt vooral door de regen, want dan is ankeren niet echt gezellig.

Als wij weer aan boord zijn zet ik het blog van maandag nog even op internet.

Zo is de dinsdag ook weer voorbij.