Vrijdag 

1 september 2017

De baai van Pipo

Vandaag gaan wij naar Uvala Luka op het eiland Brac.

De afstand is twintig mijl, drie uur varen.

Nog een paar laatste boodschapjes.

Volgens de Kroatische gids moeten wij een bezoek brengen aan de renaissancekerk Sv. Marija bekend om zijn vesting architectuur.

In en rond de kerk wordt nog druk gewerkt. 

De kerk is gebouwd omstreeks 1600.

Via een trap kom je bij de kantelen, van waar je een mooi uitzicht hebt over de baai.

Hier ligt verse knoflook te drogen.

Nadat wij getankt hebben varen wij de baai uit.

Het ziet er onweersachtig uit en weer hebben wij het beetje wind dat er is, tegen.

Wij steken het Hvarskikanal over naar de westkust van het eiland Brac.

Er is vanuit de veerhaven Securaj, op het eiland Brac, naar het vasteland een drukke ferryverbinding met de havenplaats Makarska. 

Men noemt deze streek ook wel de Kroatische Rivièra. 

Er drijven donkere wolken over. Ineens verandert de wind van zwak naar zeer sterk binnen tien minuten. 

Wat gaat dit ons brengen...... boven land zien wij het al regenen.

Wij hebben nog ongeveer een half uur te varen. 

De wind blijft toenemen. 

Wij zien een klein huurbootje met linnendakje en buitenboord motor richting de baai varen.

Wij blijven aan de hoge wal, zodat wij rustig de voor ons nieuwe baai kunnen bekijken.

En ja hoor dan barst er een bui boven ons los. 

Jelle staat een beetje droog onder de bimini, ik kruip onder de sprayhood. 

Na een kwartiertje stopt de regen en is alles weer zichtbaar.

Dieper in de baai liggen een paar boeitjes, wij besluiten om een boeitje te nemen.

Er wordt harde wind voor vannacht en morgen voorspeld, dus lopen wij ook geen risico van een eventueel krabbend anker.

Terwijl wij richting de boei varen komt er al een mannetje aan, om ons te helpen bij het vastmaken, daarna moeten wij 150 Kuna is €20,00, betalen voor de nacht. 

Daar hebben wij geen probleem mee.

Mooi uitzicht, rustig baaitje en tegenover het eco restaurant Pipo, lid van Gourmet Sailing.

Hier heb ik al veel over gelezen. Morgenavond gaan wij daar eten.

Als wij goed liggen gaat het bijbootje het water in en willen wij op ontdekkingstocht, want er blijkt nog een restaurantje te zijn.

Eerst stoppen wij bij het Eco restaurant Pipo, Jelle neemt een biertje en ik een glas witte wijn.

Voor het terras staan tomaten- en paprika planten.

Het wijntje smaakt prima en wij bekijken vast de menukaart, genoeg keuze.

Aan de andere kant is een wat simpelere konoba met boeitjes, daar tuffen vervolgens heen.

Konoba Rojen is de hele dag open en aan een boeitje liggen kost daar 100 Kuna, iets voordeliger dus. 

Zij hebben hele goede WiFi terwijl bij Pipo geen WiFi was, min puntje dus.

Hier nemen wij een klein ijsje, want je kunt natuurlijk niet vertrekken zonder iets te gebruiken.

Tegen half zeven zijn wij weer aan boord.

Deze keer maak ik een mozzarella met pesto, tomaat en vijgen salade. 

Overal zijn kleine verse vijgen te koop, ze smaken heerlijk.

Daarna een kippeboutje, gebakken aardappel en potje bonen uit de voorraad kast.

Het toetje hadden wij al bij Konoba Rojen gehad, dus slaan wij die over deze keer.

Tegen acht uur in de donkere kuip een kopje koffie.

Het enige nadeel van de vroege duisternis is, dat in verband met gebruik van stroom, de accu's sneller leeg gaan, ondanks de zonnecollectoren. 

Een voordeel is dat wij dan wel weer op tijd te kooi gaan.

Dobar nocu.