Zondag 

10 september 2017

Het waait nog steeds erg hard. 

De Jugo duurt drie dagen, dus dat klopt wel.

Er verlaten bijna geen boten de haven.

In de middag komt er een charterboot binnen met zes vrouwen. 

Dit is de eerste keer dat wij een "vrouwen" boot zien varen. 

De avond ervoor hadden Helen en ik hierover gesproken. 

De wind begint steeds harder te waaien, af en toe wat regen erbij.

In de kajuit zie ik de windmeter hoog uitslaan. 

Zo te zien is het apparaat ook af en toe de "draad" kwijt.

Jelle daarentegen scoort het hoogste aantal knopen, bijna 34 knopen.

Wij besluiten, na bijna de hele dag binnen gezeten te hebben, op de wal een kop koffie te drinken.

Het ziet er droog uit, dus laten wij de raampjes op een kier staan.

Als wij eenmaal op het terras aan de koffie zitten, barst de hemel open.

Zeker een half uur lang blijft het regenen en waaien.

Nadat het tegen half negen is opgehouden met regenen, lopen wij naar de boot.

Helaas, het is in geregend gelukkig geen natte spullen, alleen wat water op de vloer in de kooi en het keukentje.

Wij gaan op tijd te kooi, want al die wind en regen is best vermoeiend.

Morgen gelukkig een dagje op pad, want ook dan (derde dag) wordt er nog wind en regen voorspeld.