2013-09-13

Vrijdag

Milazzo - Trapani

Om half zeven gaat de wekker.

Wij kleden ons aan, want om acht uur wordt de auto gebracht.

Inderdaad even na achten wordt de Seat gebracht.

De man laat de deuken zien die in de auto zitten. 

Jelle maakt voor de zekerheid nog wat foto's ervan.

Eerst vol tanken en dan de snelweg op naar Palermo.

De weg is begroeid met oleanders van verschillende kleuren, een prachtig gezicht.

De route loopt parallel aan de kust.

Wij gaan door vele tunnels, waarvan er zelfs een paar drie kilometer lang zijn.

De afstand is bijna twee honderd kilometer naar Palermo.

Daarna nog honderd kilometer naar Trapani.

Bij Cefalu gaan wij de snelweg af, volgens Ietje en Frits moet dit een mooie plaats zijn.

Eind juni waren zij hier een week.

Het klopte, een gezellige stad, waar wij aan de boulevard een kop koffie drinken.

Tegen kwart voor elf gaan wij verder richting Palermo.

Wij komen aan in de haven.

Een aardige man op een kantoor ontvangt ons.

Jelle vertelt, dat wij een ligplaats op de wal voor zeven maanden zoeken.

Na een kwartiertje komt er een man op een scooter naar ons toe, hij stelt zich voor en vraagt of wij achter hem aan rijden naar zijn werf.

Hij laat ons een groot terrein zien, waar van alles staat en ligt, maar wel met een hek dat afgesloten kan worden. 

Er staat een grote hijskraan waar de boot mee uit het water kan worden gehaald.

Hij opent een metalen deur en wij volgen hem.......spannend hoor.

Wij moeten een ijzeren trap op, komen dan in iets wat op een kantoor lijkt.

Het licht gaat aan, overal slingeren papieren.

Er hangt een kalender aan de muur van 2012, voor mijn gevoel niet erg bij de tijd.

Wij moeten gaan zitten.

Hij vertelt wat hij allemaal voor ons kan doen, dit allemaal in het Italiaans.

Voor Jelle redelijk te volgen, voor mij bijna onbegrijpbaar.

Pakt de achterkant van een bedrukt A4tje en schrijft op wat alles gaat kosten.

Van de vragen die Jelle stelt begrijpt hij niet alles.

Dus besluit hij een neef te bellen, die wat Engels kan.

Vervolgens praat Jelle via de telefoon met deze man.

Als het gesprek is afgelopen, gaat hij verder met rekenen op A4tje.

Hij komt op een hoog bedrag uit, aan het eind wil hij er in totaal nog wel €1000,00 af doen.

Hij gaat het per mail bevestigen belooft hij. 

Jelle schrijft wat getallen op een klein papiertje voor zichzelf zodat hij dat vanavond kan vergelijken. De man maakt ook hier een kopie van voor zichzelf.

Wij vertrekken met een dubbel gevoel. 

De mogelijkheid is er om de boot op de wal te zetten.

Tegen twee uur gaan wij naar Tapani.

Gelukkig is dit de eerste dag dat de temperatuur bij 26 graden blijft.

Heerlijk een windje erbij, eindelijk geen natte haren van het transpireren.

Wij rijden door Palermo en zien overal volle containers met vuilniszakken vol afval er naast. Onbegrijpelijk dat mensen zo kunnen leven.

Onderweg besluiten wij eerst naar het hotel te gaan om in te checken.

Dit ligt midden in de oude binnenstad, wij rijden wel drie keer rond maar kunnen niet voor de deur komen, door het eenrichtingverkeer.

Jelle parkeert de auto in de buurt en loopt naar het hotel. 

Wij checken in en brengen de spullen op de kamer.

Het blijkt een soort studio te zijn, met heerlijk bank en zelfs een mogelijkheid tot koken, plus een ruime schone douche. 

Wij zijn dik tevreden.

Opgewekt rijden wij naar de werf, waar wij een offerte van hadden ontvangen.

Jelle had afgesproken, dat wij er tegen vier uur zouden zijn.

Het was de bedoeling om te proberen nog wat af te dingen van de prijs.

Het pakte allemaal anders uit dan wij verwacht hadden.

Wij kwamen binnen in een redelijk net kantoor.

Een goed uitziende man, Pietro met spierwit overhemd, waardoor hij nog bruiner leek dan hij was, begroet ons keurig in het Engels.

Hij vroeg naar onze naam, had direct de offerte op de computer erbij.

De antifouling had hij inderdaad niet op de offerte vermeld, kwam er dus nog bij.

Op de werfen in Italië mag je zelf niets aan je boot doen.

Dit betekent dat het onderwaterschip en het in de was zetten van de boot door personeel van de werf gedaan wordt.....kassa dus.

Kortom in plaats van afdingen kwam er nog van alles bij.

Hij kon echt niets aan de prijs doen en begreep dat wij over alles nog wilden nadenken.

Daar kwam bij, hij had eigenlijk al erg veel boten op de wal had staan, zo vertelde hij.

Wij vertrekken, willen terug lopen naar de auto ineens valt ons oog op een andere werf.

Lopen hier naar binnen, kijken rond en zien wat boten op de wal staan.

Professionele botenkraan aan de waterkant, twee steigers waar de boten tijdelijk aan liggen.

Er komt een oudere man in overall naar ons toe, stelt zich voor blijkt het de eigenaar te zijn.

Jelle legt uit waarna wij op zoek zijn op zijn beste Italiaans.

Wij worden naar een kantoor gebracht, hier begint deze man op een voorgedrukt papier al onze wensen in te vullen. 

De conversatie gaat wat moeizaam, hij besluit de voorman te bellen.

Binnen vijf minuten is hij er, stelt zich voor en blijkt een Duitser te zijn, die al twintig jaar op Sicilië woont en werkt.

Dit is een verademing dat er in het Duits geconverseerd kan worden.

Lang verhaal kort.

Alles is geregeld, het voelt goed.

Achteraf blijkt dat hij alleen maar schepen op de wal heeft en niet in het water.

Wij kunnen al op woensdag 26 september terecht, krijgen een plaats aan de steiger om de boot winterklaar te maken. 

Dinsdag 1 oktober gaat Wind & Water op de wal.

Dinsdagavond slapen wij in een hotel, woensdagochtend om half tien vliegen wij naar huis.

Het is een hele opluchting dat alles geregeld is.

Als wij op onze kamer zijn, zoekt Jelle een echt  Siciliaans restaurant uit op internet.

Wij wandelen door de verlichte steegjes van het oude Trapani en komen zo bij het restaurant.

Het ziet er gezellig uit. Bijna alle tafels zijn bezet, dat is vaak een goed teken.

Jelle kiest voor mosselsoep, ik gemarineerde gamba's, daarna delen wij een gemengde visschotel met gegrilde groenten, dan gaat Jelle voor de pecorino kaas  met een glaasje marsala wijn erbij, ik laat mij de amandelnougat heerlijk smaken.

Speciale fles witte wijn van Sicilië, ter ere van de afgesloten deal.

Wij lopen door de oude binnenstad terug naar onze kamer.

Gaan moe en voldaan lekker slapen.

Dit alles op vrijdag de dertiende!

2013-09-14

Zaterdag

Trapani - Milazzo

Na het ontbijt lopen wij door de steegjes van de oude stad, dat eigenlijk op een schiereiland ligt.

Wij ontdekken dat Trapani een schone mooie stad is.

Lopen langs vele kerken en natuurlijk langs het water met op de achtergrond de kaap.

Gezellige steegjes met veel leuke winkels.

In de gids van Sicilië wordt gesproken over Erice, dus daar gaan wij heen.

Wij parkeren onderaan de lift, gaan met de een funierice naar boven.

Op de top staat een tempel uit de middeleeuwen. 

Wij wandelen er heen en vandaar uit zijn er prachtige vergezichten.

Op een terras drinken wij iets en gaan naar de auto.

Inmiddels is het half vier en wij moeten nog drie honderd kilometer naar Milazzo.

Jelle wil het eerste gedeelte de toeristische route rijden.

Wij rijden door een heuvelachtig gebied en hebben uitzicht op de ruige bergen.

Zij zijn droog en kaal, maar er groeien veel druiven.

Jelle stopt af en toe om nog wat foto's te maken.

Bij Palermo gaan wij de snelweg op.

Rijden door de vele tunnels terug naar Melizza en zien donkere wolken boven de stad hangen.

Tegen half acht stappen wij aan boord van Wind & Water.

Na een lichte zalm salade en koffie gaan wij op tijd te kooi.

2013-09-15

Zondag

Milazzo

Ja ontbijten met een eitje erbij, want het is zondag.

Er was regen voorspelt, maar de zon won het van de regen.

Dus maar snel wat wasjes draaien, ondanks dat het zondag is.

Verder rommelen wij vandaag wat.

Jelle probeert enkele tochtjes uit te stippelen voor de komende week als Frans mee vaart.

Lastig, want voor de komende dagen wordt er veel wind voorspeld.

Wij blijven hier dus zeker nog een paar dagen liggen.

Vertrekken pas woensdag of donderdag, hopelijk blijft het weer daarna even rustig.

Er moet nog 180 mijl gevaren worden voordat wij in Trapani zijn.

Wij moeten wij nog drie kapen ronden, dus zou het prettig zijn als wij daar met een rustig windje omheen kunnen zeilen.

Morgen weten wij in elk geval of wij woensdag of donderdag gaan vertrekken.

Aan het eind van de middag loop ik nog even het stadje in.

Ga langs de ferrie tentjes om wat informatie over de Eolische eilanden te halen met prijs en vertrektijden. 

Een leuk alternatief als wij zelf niet vertrekken.

Daarna foto's uitzoeken en gaat het blog weer de lucht in.