Palermo
2013-09-22
Zondag
Nog even over gisteravond.
Wij hebben heerlijk gegeten in een echt Siciliaans restaurant.
Te beginnen met antipasto - il primo(vaak pasta) - il seconde - il dolce.
De obers waren zeer vriendelijk en spraken een beetje Engels.
Kortom een zeer geslaagde avond.
Vandaag geen zeildag.
Na het ontbijt, gaan Frans en ik naar de Carrefour om de nodige boodschappen te doen.
De zon schijnt een prettige temperatuur zo rond de zesentwintig graden.
Wij lopen door de stad naar de halte van de hop-on hop-off bus.
Wij stappen in en komen langs het Teatro Massimo
de haven waar de cruise schepen liggen
vervolgens stappen wij uit bij het Castello della Zisa.
Hier wandelen wij door de tuin met de vele fonteinen.
Aan de bouw van het kasteel kun je duidelijk de Arabisch invloed herkennen.
Helaas is het kasteel gesloten en kunnen wij niet naar binnen.
Wij stappen na veertig minuten weer in de bus en wordt de route door de binnenstad vervolgd.
In het centrum stappen wij uit om nog enkele gebouwen van dichtbij te bekijken en te fotograferen.
Op een terrasje drinken wij iets.
Dit ligt precies tegenover het chicste warenhuis van Italië, Rinascente, volgens de boekjes.
Daar moeten wij natuurlijk even naar binnen.
Op de terugweg komen wij langs veel oude kerken sommige wel en sommige niet gerestaureerd.
Als wij terug aan boord zijn, is het tijd voor een aperitief.
Ondertussen belt Kirsten, gezellig om even te horen hoe alles gaat.
Daarna het kombuis in om wat te kokkerellen.
Op het menu van Wind & Water staat deze keer.
Meloensoepje met stukjes parmaham, ravioli met tomaten-roquefortsaus en salade en joghurtje
Koffietje toe in de kuip bij een aangename temperatuur.
Aan het eind van de dag moet ik zeggen, dat onze indruk over Palermo een stuk positiever is dan die wij na ons eerste korte bezoek hadden.
Morgen verder naar San Vito Lo Capo.
Buona Notte
Palermo - San Vito Lo Capo
2013-09-23
Maandag
Bongiorno
Na het ontbijt willen wij vertrekken, maar helaas de havenmeester is er nog niet om af te rekenen.
Nadat Jelle hem belt, is hij binnen tien minuten in de haven.
Tegen kwart over negen kunnen wij vertrekken.
Als wij de baai uit varen staat er een knobbelig zeetje en weinig wind.
Wij schommelen van links naar rechts.
De zon schijnt.
De deckchairs komen te voorschijn en wij installeren ons op het achterdek.
Na de koffie, fruithap en de lunch, duik ik de kajuit in om even wat bij te slapen.
Het is een rustige tocht, wij maken wat foto's van de prachtige kust die aan ons voorbij gaat.
Tegen drie uur zijn wij in de haven.
San Vito Lo Capo is de meest westelijke haven van Noord Sicilië.
Het is voor de Italianen een geliefd vakantieoord.
Het strand is vlak naast de haven, ik heb zin om direct de zee in te gaan.
De mannen gaan niet mee, dus pak ik mijn tas en wandel naar het strand.
Het is druk aan het strand.
Ik ga lekker de zee in en laat mij opdrogen door de zon.
Na een klein uurtje komen ook Jelle en Frans.
Zij hebben het stadje bezocht en zijn razend enthousiast.
Wij moeten echt couscous eten, daar blijkt deze stad om bekend te staan.
Eerst nog wat zwemmen en daarna terug aan boord.
Even douchen op het achterdek, dan volgt het aperitief.
Helemaal opgefrist lopen wij opnieuw het stadje in.
Eerst wat souvenier winkeltjes bekijken en daarna couscous.
Wij vinden een restaurant waar het er gezellig uitziet.
De couscous met stukjes lamsvlees smaakt heerlijk.
Op de terugweg koop ik nog een speciale olijfolie uit de streek, dit voor thuis.
Tegen elf uur gaan wij te kooi.
Morgen laatste trip van dit seizoen, twintig mijl en één kaapje ronden naar Trapani.
San Vito Lo Capo -Trapani
2013-09-24
Dinsdag
Wij ontbijten rustig en ik maak voor de laatste keer de lunchpakketjes klaar.
Tegen half tien verlaten wij de haven, die er vredig bij ligt.
Wij kijken achterom en genieten van het mooie uitzicht.
De zee is spiegelglad, het lijkt wel of er olie op ligt.
De zon staat aan de hemel.
Wij pakken weer onze deckchairs en installeren ons op het achterdek.
Dit is ons laatste tochtje van het jaar 2013.
In de verte zien wij bovenop de berg het oude stadje Erice al liggen.
Voor ons gaan de groene heuvels van verschillende hoogten aan ons voor bij.
De afstand is twintig mijl, deze keer een kort tochtje.
Ineens zien wij weer dolfijnen rond de boot, dat zijn toch leuke cadeautjes die wij nog even mee krijgen.
In de verte beginnen wij de contouren van de haven te herkennen.
Als wij de haven naderen roept Jelle port control Trapani op, dit op advies van Bernardo onze Duitse "vriend" van de werf.
Wij mogen de haven in en doorvaren naar de werf Miceli.
Op de steiger staat Bernardo al met de ankerlijn klaar.
Om één uur liggen wij vast.
De hele week heb ik niet gewassen, dus het eerste wat ik doe is een wasje draaien, morgen de rest.
Na de lunch gaan Jelle en Frans op verkenning uit en ik ga even heerlijk lang uit op de kuipbank liggen.
Als de mannen terug zijn en verteld hebben waar ze zijn geweest, is het thee tijd.
Nu wat foto's voor het blog uitzoeken en enkele foto's van Jelle toevoegen.
Begin van de avond gaat het blog op internet, tenslotte is het weer drie dagen geleden dat jullie voor het laatst iets van ons hoorden.
