Trapani

2013-09-28

Zaterdag

Gisteravond vroegen onze Franse buurtjes, die inmiddels op de wal staan, mee te gaan naar een gelati te gaan eten.

Om negen uur staan wij bij hun boot.

Wij stellen ons voor, zij heten Jean Pierre en Chantal.

Wij wandelen met zijn viertjes de stad in.

Zij brengen ons bij één van de beste gelateria's van Trapani.

Wij praten over van alles en nog wat, in het bijzonder over de maffia op Sicilië.

Zo komen wij aardig wat te weten over de bevolking van het eiland.

Tegen twaalf uur zijn wij aan boord en gaan te kooi.

Midden in de nacht tegen vier uur, horen wij een motorboot naast ons komen.

Zes mannen zijn aan boord en waren volgens mij even vergeten dat bijna iedereen om die tijd slaapt. 

Het aanleggen ging niet vanzelf in het donker. 

Er werd hard naar elkaar gepraat en geroepen. 

Wij zijn toch maar even uit het bed gekomen om te kijken of alles goed ging.

Klaar wakker gaan wij weer te kooi.

Een half uurtje later, is de rust weergekeerd.

Na het ontbijt en de douche, beginnen wij serieus aan het voorbereiden van het winterklaar maken van Wind & Water.

Jelle gaat op de knieën het teak dek schoon maken en schuren, daarna behandelt hij het.

Ik begin vast de granfoulards van de bedden te wassen.

De deckchairs worden geschrobd, kortom één en al actie op Wind & Water.

De Italianen die over de steiger voorbij komen kijken hun ogen uit.

Jelle ontvangt het ene na het andere compliment.

Zo vliegt de tijd.

In het begin van de avond wordt de olie ververst en zo zijn wij al een heel eind op weg.

Morgen de zeilen en de hoezen van de kussens.

Wij willen dan ook op de fiets naar de zoutpannen, die hier dicht in de buurt zijn.

Ik ga het kombuis in en verzin wat  van de restjes die wij gaan op maken.

Vanavond blijft het warm, koffie in de kuip en daarna op tijd te kooi.

Trapani

2013-09-29

Zondag

Na het ontbijt en de douche, komen onze Italiaanse buren aan boord.

Dat gebeurt niet geruisloos.

Zes volwassenen, waarschijnlijk papa, mama, zus, zwager en de eigenaar van de enorme speedboot en partner, daarbij nog twee kleine kinderen van hooguit een jaar.

Er wordt nogal luidruchtig geconverseerd.

Als het ene kindje niet huilt, dan huilt de ander wel.

Dit hebben wij tijdens ons verblijf in de diverse Italiaanse havens nog niet eerder mee gemaakt.

Gelukkig is het maar één boot.

Er komen nog enkele vrienden, maar daarna vertrekt de complete familie, waarschijnlijk om te gaan lunchen in de stad.

Rust aan de steiger.

Omdat de "haven" aan een stukje industriehaven ligt is er altijd activiteit.

Ineens zien wij een pilot bootje binnenvaren, die een grote zeeschip trekt.

Een uur later wordt er hard gewerkt om containers aan boord te hijsen.

Tegen half zeven is blijkbaar de lading aan boord en vertrekt het zeeschip dat getrokken wordt door twee sleepboten.

Jelle poetst, alles krijgt een beurt en wordt direct binnen opgeruimd.

Het reddingsvlot en de radar gaan naar binnen.

Tegen half vijf pakken wij de fietsjes en gaan op zoek naar de zoutpannen.

Er is zelfs een fietspad, alleen zo te zien wordt er niet veel gefietst er staat overal onkruid.

Na een half uurtje fietsen komen bij een soort windmolen met daarnaast een zoutpan.

Het blijkt dat Trapani in 1572 de belangrijkste stad van Europa was voor export van zout.

Er zijn nog veertig actieve zoutpannen tussen Trapani en Marsala.

Inmiddels zijn deze pannen beschermd natuurgebied sinds 1995.

Grote bergen zout staan naast de molens.

Het is een apart gezicht.

Wij fietsen verder en zien in de zoutpannen groepen flamingo's door het ondiepe water lopen.

Wij fietsen terug naar de boot.

Als wij aan boord komen blijkt de complete Italiaanse familie en nog twee gasten weer aanwezig te zijn.

Het is nog steeds dertig graden, dus zitten wij in de kuip, het duurt niet zo lang of we vertrekken toch maar naar binnen. Ik begin me het eten.

Vanavond wordt het krabcocktail, en gekonfijte canard met sinasppelsaus en roergebakken gemengde verse groenten. 

Wij eten binnen, wantndan horen we een stuk minder van onze buurtjes.

Wij hebben de airco aangezet, zodat het wat minder warm is.

Buiten blijft het spektakel doorgaan, de mama heeft blijkbaar gekookt, als er gegeten wordt is het wat rustiger. 

Inmiddels is het kwart over de tien en de kinderen huilen nog steeds regelmatig.

Het is nu weekend, wij zijn benieuwd hoe het morgen is.

Trapani

2013-09-30

Maandag

Vandaag gaan wij door met schoonmaken.

Er was regen voorspeld, daar hadden wij ons een beetje op voorbereid. 

Het bleken precies twee buitjes te zijn.

Ik had de gordijntjes gewassen en dacht, als het regent kan ik die terug hangen.

Dit is namelijk een monnikenwerk, de boven en onderkant moeten door een railtje, gelukkig hielp Jelle mij erbij zodat de klus wat sneller ging.

Ze hangen er weer fris bij.

De fok wordt opgeruimd.

Daarna krijgt de buitenboord motor van de rubberboot een beurt, de benzine moet eruit er mag niets achterblijven, dit is niet goed voor de motor.

Op de radarpaal bevestigt Jelle een kleine zonnecollector, die het de hele winter blijft doen, zodat de accu's op peil blijven.

Terwijl wij aan het werk zijn, zien wij aan de overkant veel politie auto's, mannen in witte uniformen en een grote bus, het terrein is zelfs afgezet.

Wat zou dat betekenen......

Er komt een sleepboot binnen die een heel groot schip trekt.

Het blijkt een schip uit Monrovia te zijn.

Natuurlijk heb ik direct de plaats op internet gezocht.

Het blijkt de hoofdstad van Liberia in West Afrika te zijn.

Het heeft 470.000 inwoners te hebben, er stonden wat foto's bij, waarop o.a. het verkeer er nogal chaotisch uitzagen.

Zo blijft een mens leren.

Opvallend is wel dat het bootje van de kustwacht om de boot uit Monrovia blijft varen.

Jelle gaat de spiegel(achterkant) van de boot nog even poetsen, tenslotte liggen wij aardig op schema.

Tegen achten duik ik het kombuis in en maak een salade met allerlei ingrediënten erin die niet bewaard kunnen blijven. We eten en lekker van.

Jelle doet de afwas en ik kan aan het blog werken.

Vandaag was het een heerlijke temperatuur met veel wind, die houdt het aangenaam aan boord tijdens de werkzaamheden.

Vanavond is het voorlopig de laatste keer dat wij aan boord slapen.

Buona Notte.