Water onder de kiel.
Om half negen komt Bernardo, de bedrijfsleider van de werf, naar ons toe. Hij zegt, dat de boot het water in kan, maar hij geeft ons even de tijd om te ontbijten.Daar worden wij vrolijk van. Wij leggen de landvasten klaar en bevestigen de stootwillen. Er komt een soort heftruck, die op afstand bestuurd wordt door Bernardo en zo wordt Wind & Water voor de kraan gereden.
De plekjes aan de onderkant en de kiel worden als laatsten door drie man in de antifouling gezet.
Na een overlegje tussen Bernardo en Toto, de baas, kan men weer verder.
De hangbanden worden extra schoon gespoten, even later hangt de boot boven het water.
Een uurtje daarna ligt Wind & Water in de box. Dan volgt koffie en koek in de kuip, bij een heerlijke temperatuur van 24 graden.
De watertank krijgt een grote beurt. Dit betekent 24 uur geen water uit de tank gebruiken.
Aan het eind van de straat is een grote markt, veel kramen met tassen, t-shirts, tafelkleden, schoenen, zonnebrillen etc. Een drukte van belang.
Ik koop een zakkammetje, die tijdens de reis was gesneuveld, voor Jelle. Zelf scoor ik nog een leuk shawltje. Bij de laatste kramen zie ik heerlijke olijven en wat aardbeien, lekker voor de lunch.
's Middags probeert Jelle de plotter uit en nu blijkt dat de upgrade van de electronische kaart niet goed heeft gewerkt en er niets meer op het kaartje staat, wat nu ......
Direct mailtje sturen naar de producent in Italië, want zonder digitale kaart willen wij niet vertrekken. Inmiddels is er een bevestiging met klachtnummer binnen, nu maar hopen dat er morgen op wordt gereageerd.
Verder rommelen wij nog wat en gaan op tijd te kooi.
Buona notte.
