Mijlen maken van Sciacca naar Licata.
2014-05-22
Zeven uur opstaan, ontbijten, douchen en de trossen kunnen los. Om acht uur zijn wij buiten de haven. Een half uur voor ons vertrekt onze Franse buurman en een Italiaanse boot. Ja, er blijven altijd mensen die nog vroeger vertrekken, soms is het nodig als je een wat langzamere boot hebt.
De afstand naar Licata is vijftig mijl, de wind pal tegen, maar als het niet harder dan windkracht vier waait, is het redelijk te doen.
Tegen half tien begint ons ritueel, flinke mok oplos-cappuccino niet te sterk, vanwege zeeziekte. Een klein cocoskoekje erbij. Inmiddels schalt Eros door de luidsprekers de zee over, wij zijn tenslotte in Italië. De muziek houdt ons in Italiaanse sfeer.
Dan ineens zien wij twee dolfijnen opzij van de boot, zij zwemmen een tijdje mee. Dit blijft genieten. Voor ons varen twee zeilboten, het zouden de buren kunnen zijn...
Jelle probeert op de AIS te kijken, waar de schepen vandaan komen, helaas hebben zij geen AIS systeem of het niet aanstaan.
Tegen elf uur, ja onze fruithap, deze keer druiven. Wij hebben ze nog niet zoveel gezien, gisteren in de winkel zag ik ze en heb ze gekocht. Als je een hele dag vaart, is het belangrijk om een patroon in de dag te houden, niet alleen op je hongergevoel afgaan. Dit is onze ervaring tenminste.
Tegen twaalf uur....inderdaad de lunch. Tijdens het ontbijt heb ik de boterhammetjes klaar gemaakt. Wij hebben allebei ons eigen boterham zakje.
Dan gaan wij om de beurt een "tukje" doen, dat helpt ons door de "dode" momenten heen. Inmiddels zien wij geen zeiljachten meer en is de zee voor ons alleen.
Eros is uitgezongen en nu mag Agnetha van Abba haar liedjes uit jubelen. Tenslotte op ons Zweedse schip, past een Zweedse zangeres prima.
Zo glijden de miles onder Wind & Water door.
Tussendoor lees ik wat korte stukjes in het boekje over Sicilië.
Misschien interessant voor de volgers.
De vlag van Sicilië heet Trina kria, dit betekent eiland met drie punten. Als je de Siciliaanse vlag goed bekijkt, herken je het.
De vlag van Sicilië vindt zijn oorsprong in de volksopstand Siciliaanse Vespers die in 1282 in Palermo plaatsvond. Deze wordt gesymboliseerd door het Siciliaanse symbool van de triskelio (trinacria) in het midden, dat zijn oorsprong vindt in een oud Keltisch zonnesymbool. De kleuren geel en rood zijn de kleuren van respectievelijk Palermo en Corleone, de eerste twee steden die zich tegen de Plantagenets keerden. Hoewel de symboliek van de vlag dus ruim zevenhonderd jaar oud is, is de vlag pas in januari 2000 aangenomen.
Nog 10 mijl te varen.
Vanaf de boot ziet het er zo uit.
Inmiddels is Glennis Grace aan de beurt, daarna Madeleine Kool prachtig, wat een heerlijke muziek. Ja, het is super gezellig aan boord van Wind & Water.
Wij naderen de haven en zien een lange strekdam in de zee liggen.
Het lijkt een soort flessenhals te zijn, links de visserijhaven, rechts de jachthaven. Er komt al een jongeman aanvaren in een rubberbootje en vraagt of wij een plaatsje zoeken. Dat klopt, hij is erg behulpzaam bij het aanleggen. In de haven is totaal geen wind, dus dan voel je onmiddellijk de hitte. Wij doen rustig aan en nemen eerst ons finishbiertje.
Een half uur later pakt Jelle de fiets om naar het havenkantoor te gaan. Het is een enorme haven en Jelle wil natuurlijk direct weten hoe alles functioneert, omdat waarschijnlijk Wind & Water hier in de zomer acht weken blijft liggen.
Na anderhalf uur komt een enthousiaste kapitein op de fiets terug. Prima haven, 24-uurs bewaking, winkel en restaurant binnen havencomplex, en op loopafstand de oude stad.
Kortom perfect, € 600,00 voordeliger dan in Ragusa voor twee maanden, waarvan wij hoorden dat het in de winter daar een Nederlandse nederzetting is.
Nadat wij nog een aperitief nemen op het goede besluit, maak ik iets simpels klaar en wandelen wij het stadje in.
