Voor het eerst na twee dagen worden wij wakker en de zon schijnt. Daar worden wij vrolijk van, wij willen verder. De afstand is 28 mijl, als wij zeilen met een gemiddelde van vijf knopen doen wij er ongeveer zes uur over, afhankelijk van de wind, die wij bijna tegen hebben.
Na het ontbijt moet de auto teruggebracht worden. Jelle neemt de vouwfiets mee, dan is hij wat sneller terug. Het blijkt dat de heenweg met auto, meer tijd kost dan terug op de fiets.
Nu moet er eerst flink geschrobd worden. Met de zuidelijke wind is er veel woestijnzand uit Afrika meegekomen plus de regen, het is echt een smerig gezicht. Na een half uur poetsen en een kop koffie, gaan de trossen los.
In het begin hebben de wind pal tegen, dus gaat de motor aan. Na de lunch kunnen wij wat afvallen, waardoor de weinige wind die er is, net in de zeilen valt. Nu maar hopen dat het een beetje blijft waaien. Het kan net, mijn kapiteintje trekt net zo lang aan de touwtjes, totdat de motor uit kan en wij met een gangetje van ongeveer vijf knopen blijven varen. Wat een rust.... heerlijk. Wij zien regelmatig vissersboten om ons heen, dus gaat ons lijntje ook weer het water in. Verder is de zee kalm, in totaal komen ons drie Italiaanse zeilboten tegemoet.
De wind valt bijna weg en wij verliezen veel snelheid, het laatste uur gaat de motor aan.
Vlak voor de haven bevestigt het fokkemaatje de stootwillen aan de reling. Tegen vier uur komen wij in de haven aan. Hier staat een marinero ons al op te wachten, wij krijgen een plekje toegewezen naast een Engels echtpaar. Even melden op het havenkantoor, ik ruim wat spullen op en dan is het tijd voor een finishbiertje. Ik ga voor een glas koude witte wijn. Wij nestelen ons in de kuip in de zon, dat bevalt ons wel. Proost !!
