Doedag in Licata

2014-05-23

Nog even terug naar gisteravond. 

Nadat wij aan boord hadden gegeten, wil ik mijn benen ook even strekken en iets van de haven zien. Wij wandelen naar het havenkantoor, dat is gevestigd in een soort van winkelgalerij. Hier horen wij een bandje spelen. 

Er staan wat mensen bij een etalage, er hangt voor de ingang een rood lint, alles wijst erop dat hier een nieuwe winkel geopend gaat worden. Een Italiaan in een donkerblauw pak komt naar ons toe, vraagt ons deel te nemen van het gebeuren. De muziek speelt er lustig op los, totdat er een man aankomt gekleed in een sportief Jack, dit blijkt de priester te zijn. 

Hij opent zijn verhaal met een gebed, begrijpen wij. Dan gaat hij met een soort wijwater kwast langs het publiek, eindigend bij de voordeur van de winkel. Hij heeft dus alles gezegend. Een andere keurig geklede Italiaan knipt onder luid applaus het rode lint door. 

Wij worden uitgenodigd om de winkel van binnen te bekijken, de muziek blijft spelen, er hangt een gezellige sfeer.

Dan wordt de wijn in geschonken en uitgedeeld. Op een andere tafel staat een compleet zoet buffet. Wij maken kennis met een Nederlandse dame, José, zij woont samen met een Schot. Morgen moeten wij beslist op het wekelijkse happy hour komen in de bar, speciaal voor de bootjesmensen die in de haven zijn. Iedere ochtend op kanaal 72 om 9.00 uur is er een oproep van het zeilersnet en worden de weersberichten rondom Licata afgegeven en verdere activiteiten voor die dag. José en haar man hebben de hele winter hier gelegen, heel gezellig, er werd van alles voor de overwinteraars georganiseerd. Volgende week vertrekken zij richting Griekenland en komen in oktober weer terug om te overwinteren. Er waren ongeveer 40 boten de afgelopen winter, alle nationaliteiten, niet veel Nederlanders. Veel informatie in een korte periode. Zo'n welkom hebben wij nog niet eerder mee gemaakt.

Vandaag relaxen, de haven en het stadje verder verkennen. Morgen naar de oude tempels van Agrigento. Jelle wil nog een klusje klaren. 

Het keukenkastje wordt leeg geruimd, ik ga snel naar de kuip, anders loop ik in de weg.

Het zuiveringsapparaatje moet gemonteerd worden op het koude water, zodat het water uit de tank straks gewoon gedronken kan worden.

Ik ga naar de Conad om boodschappen te doen, op vijf minuten afstand van de ligplaats.

Tegen zes uur gaan wij naar de bar op de haven. Wij willen het happy hour meemaken. José de Nederlandse roept ons direct, tafeltje erbij hoe meer zielen hoe meer vreugd. Ondertussen zitten wij met veertien mensen rond de tafel. Iedereen heeft zo zijn verhaal. Een solozeiler wil in november naar de Carieb, een ander echtpaar wil ook wel, maar voelt zich te oud. Ik zit naast Jacqueline een Engelse. Zes jaar geleden is ze voor het eerst aan boord gegaan bij haar partner en vindt het heerlijk. Zij geeft iedere ochtend om negen uur de weerberichten door via de marifoon. Volgende week gaan zij naar Malta, ankeren veel. Wij wisselen de visitekaartjes uit, want zij schrijft ook een blog. Wij worden uitgenodigd door haar op de barbecue zondag één uur. Haar partner wordt maandag zestig, een soort oudejaarsmiddag dus. 

Tegen acht uur gaan wij naar de boot, waar ik wat eten klaar maak en Jelle zijn klusje klaart.