De ontknoping.
Tegen half negen loopt Jelle naar de dealer van Navionics hier in de buurt.
Aardige man spreekt redelijk Engels, hij maakt duidelijk dat hij niets aan dit probleem kan doen.
Hij adviseert om naar zijn collega (concurrent) te gaan aan de andere kant van de stad. Dit was de man waar Jelle al contact mee had, maar hij was geen dealer van Navionics.
Dan begint Jelle rechtstreeks te bellen met Navionics. De dame aan de andere kant van de lijn, "level one" vraagt hem wat testen uit te voeren en daarna terug te bellen. Jelle voert de opdrachten uit, conclusie; kaart blijft leeg. Nu wordt Jelle naar "level two" doorverbonden, dit is voor technische problemen. Even geen tijd, later terug bellen. Goed dat Jelle zoveel geduld heeft. Inmiddels is hij met de laptop naar het havenkantoor gegaan voor de maximale internet ontvangst.
Na een kwartier krijgt hij weer een dame "level two" aan de lijn. Zij wil de kaart formatteren en daarna de kaart helemaal opnieuw installeren via de laptop. Omdat te kunnen doen moet Jelle een programma (TeamViewer) downloaden, zodat zij op afstand onze laptop kan bedienen. Jelle zat erbij en keek er na. Na anderhalf uur had zij eindelijk alle kaarten van de Middellandse Zee gedownload. Nu terug naar de boot.
De spanning stijgt ten top als Jelle het kaartje in de plotter stopt, ja hoor.... gelukt.
Alle kaarten staan weer op de plotter. Wat zijn wij blij! De electronica blijft voor mij een groot vraagteken. Wij gaan lunchen en daarna moet de plotter opnieuw geïnstalleerd worden.
Niets staat ons meer in de weg om te vertrekken.
Alleen als we de weerkaart bekijken, blijkt dat er een frontje vanuit het zuiden nadert. Deze brengt veel wind met zich mee en juist uit de hoek waar wij naar toe willen. Donderdag neemt de wind wat af, dus besluiten wij ons vertrek uit te stellen tot donderdag.
