Zondag 11 september 2011
Ayamonte - Rota.

Vandaag een dagje rust voor het been van Jelle.

Wij staan wat later op, en ontbijten uitgebreid.

’s Middags gaan wij het stadje Ayamonte verkennen. Op zondag zijn werkelijk alle winkeltjes in Spanje gesloten. Alleen op de terrassen is het een drukte van belang. Hele families ontmoeten er elkaar en kinderen spelen op de pleinen die dichtbij de terrassen zijn aangelegd. Het is een gezellige boel.








Wij besluiten om ’s avonds een hapje te gaan eten bij een van de vele tapasbarren.

Inmiddels is het been van Jelle al weer redelijk hersteld.

Dus morgen vertrekken.

Zondagavond vinden wij een gezellig terras. Wij kozen voor inktvisringetjes en inktvisjes, daarna een gegrilde tonijn met wat frites en salade, wat glazen wijn erbij, wij waren helemaal tevreden.

Na de Cappuccino moesten wij € 30,00 afrekenen, dus dat was een keurig bedrag.

Maandag 12 september 2011

Voordat je vertrekt in de havens moet er afgerekend worden. Aan de prijs merkten wij dat dit een haven is, die geëxploiteerd wordt door de Gunta (overheid), duidelijk voordeliger dan de havens, die wij tot nog toe hebben bezocht.

Om 9.00 uur varen wij de haven uit, lekker windje grootzeil erop de vaargeul uit oei….ineens zien wij, dat wij nog maar 60 centimeter water onder de kiel hebben, even wat rustiger aan na de laatste boei is er weer water genoeg.

Dan na een uurtje of zo wakkert de wind aan tot 18 knopen heerlijk direct twee riffen in het grootzeil, een tip van een zeilkennis die afgelopen zomer o.a. naar de Azoren is geweest; op de Oceaan moet je gewoon eerder reven, dan op de Noordzee dat verheugt het zeilplezier.

Jelle heeft dit gelukkig goed in zijn oren geknoopt en is inmiddels overtuigd van dit advies. Heel snel zeilen we  acht knopen, dat betekent dat wij er zo zijn.

Het muziekje gaat aan en daar zoeven we de Oceaan over. Helaas, na een uurtje is de wind op en moeten wij de motor weer aanzetten. Op zee komen wij veel  “velden” tegen die betond zijn, dit blijken visfarms of tonijnnetten te zijn. Zij staan helaas niet op onze kaarten en zijn ’s nachts een gevaar voor de scheepvaart.

In de middag varen wij Mazagon binnen. Het is een redelijk grote haven die aan de monding van het industriegebied van Huelva ligt. Er liggen zeker 8 grote tankers voor anker in afwachting van een sein van de loods voor het lossen van hun goederen. Wij zien de tankers niet op de plotter dat betekent dat onze AIS (Automatique Identification System) niet werkt…..

Nu eerst de haven in, aanleggen bij het havenkantoor en inklaren. Het blijft een heel gedoe. Eigendomspapieren, verzekeringspapieren, paspoorten en Credit kaart van alles worden kopieën gemaakt, daarna krijg je pas een box toegewezen. Zo houdt men hier de mensen wel aan het werk.

Onze plek is helemaal aan de andere kant van de haven. Wij ruimen alles op en Jelle gaat onmiddellijk met de Plotter aan de gang.

Al die elektronica is leuk zolang het allemaal werkt, zo niet dan heb je een probleem. En dat hadden wij dus. Gelukkig heeft Jelle er wel aardig wat verstand van. Binnen de kortste keren werd alle bedrading gecontroleerd, kastjes open geschroefd en nagekeken.

Echt vrolijk werd hij er niet van en ik dus ook niet. De oplossing was vond ik, even weg van de boot en ruimte voor de schipper. Tenslotte was dit weer een nieuwe haven en waarschijnlijk genoeg te zien. De haven was een grote bouwput, alles lag onderste boven de haven zelf, maar ook de toegangswegen.

Toevallig  las ik in een boekje van mensen die hier 4 jaar geleden waren geweest, zij constateerden toen hetzelfde kortom dus niet veel veranderd blijkbaar in die 4 jaar. De hele haven is omringd met ijzeren hekken, volgens de receptie waren de winkeltjes dichtbij, alleen was de uitgang naar het dorp onvindbaar.

Ik besloot om maar weer naar de boot terug te lopen.

Het was heel warm iets van 32 graden, op het water prima maar nu in de haven was het wel veel. Het koelt ’s avonds ook pas heel laat af, in de tweede helft van de nacht is het zo’n 18 graden.

Dan te bedenken dat het in Nederland bijna herfst is!

Aangekomen aan boord is Jelle nog steeds met schroefjes en boekjes bezig om het probleem op te lossen. Eerst maar even eten, deze keer Lasagne in de oven vooraf een kreeftcocktail, ach aan boord eten wij ook niet zo slecht. Vanwege het grote probleem, wat nog niet was opgelost hoefde Jelle vanavond niet af te wassen en zou ik het van hem overnemen. Nog een optie was Timo bellen en even later hadden zij contact en hebben het probleem geëvalueerd. De oplossing was er nog niet.

Ten einde raad heeft Jelle alles weer in elkaar gezet, de Plotter opnieuw opgestart en uiteindelijk werkte hij weer.

Nog even windfinder bekijken , dit is een site op internet die bijna precies de juist wind voor de komende dagen afgeeft.

Wij besluiten om in een keer naar Rota te varen, 45 miles verderop.

Van hieruit willen wij naar Sevilla.

Dinsdag 13 september 2011

Om half acht gaat de wekker en ik douche mij op het achterdek.

Het is nog een beetje schemerig.

Tegen de tijd dat wij vertrekken staat de zon al weer aan de hemel, dit wordt een warme dag.

Wij starten met weinig wind en na een paar uur steekt er wat wind op.

Riffen in het grootzeil en even lopen wij weer 8 knopen alleen in werkelijkheid hebben we een knoop stroom tegen, jammer.

Onder het gezang van Ilse de Lange zoefen wij de Oceaan over.

Wat heeft zij toch een prachtige stem.

Overal om ons heen zien wij vissersboten, het lijkt wel of hier geen regels zijn en al helemaal geen visquotum, zoals in de andere landen.

De Spaanse vissers vissen gewoon de zee leeg en daarna zien ze wel verder.

Jelle heeft ook wel zin om zijn lijntje weer uit te gooien, maar wacht er nog maar een dagje mee.

Het is een heerlijke tocht en tegen half zes liggen wij weer in een box in Rota. Aan de overkant ligt Cadiz ongeveer 12 mijl verderop.

Eerst willen wij morgen naar Sevilla voor twee dagen.

Daarna zien we wel weer verder.