De trossen kunnen los.

2014-09-16

Tegen kwart over negen verlaten wij de Mandraki haven van Corfu, het is een uniek plekje.

Op zee is het rustig, de zon staat te stralen aan de hemel. Eerst een stuk op de motor, maar na  een tijdje komt er een beetje wind. Dit is het moment voor Kees om de genacker te voorschijn te halen, ja want ieder zuchtje wind moet benut worden. Na heel wat manoeuvres staat de genacker, maar helaas na een kwartiertje valt de wind helemaal weg. De motor gaat weer aan en zo motorsailen wij verder. In de verte zien wij het eiland Paxos al liggen. Dan ineens weer wind, binnen vijf minuten staat de genacker en zo kunnen het laatste stuk toch zeilen.

Voor de kade gaat het anker uit en de Griekse buurman van vorige week ligt er nog, dus gaan wij keurig bij hem langs zij. Onmiddellijk de zonnetent er weer op, want hier in de haven is het erg warm. Na het finishbiertje, het stadje in. Er liggen wat minder zeilboten aan de kade als de vorige week, misschien doordat het later in het seizoen is.

Wij zoeken al vast een leuk tentje uit om straks te gaan eten.

Terug aan boord voor het aperatief, omkleden en op stap.

Wij zijn erg enthousiast over de beleefd- en gastvriendelijkheid van de Grieken.

Met zijn viertjes genieten wij van het goede leven.

Terug aan boord nog even napraten in de kuip, onder de heldere sterrenhemel.

Kalinichta.