Morgenstond heeft goud in de mond.
2014-08-31
Oef, dat is vroeg de wekker gaat om 4.15 uur. Even een kattenwasje en aankleden.
Onze lieve schoonzoon Ids Jan staat al te wachten. Kirsten zwaait ons uit. Onderweg naar Schiphol regent het pijpenstelen, ik wil wel naar de warmte. Wij zijn ruim op tijd, half zes en het vliegtuig vertrekt om 7.00 uur. In de vertrekhal ben ik niet de enige. Ik sluit aan bij een lange rij wachtenden.
Het laatste stukje vliegen wij laag over zee, waarschijnlijk omdat de landingsbaan erg kort is.
In Griekenland is het een uur later dan in Nederland. Ik kom om elf uur plaatselijke tijd aan.
Het duurt even voordat de koffers er zijn, maar daarna loop ik de vertrekhal uit en zie Jelle al staan. Timo is net door de douane gegaan, want hij vliegt een uurtje later met Corendon weer naar Nederland. Jammer, dat ik niet even zijn gezicht heb kunnen zien.
Buiten overvalt me de hitte, zeker 31 graden. Jelle stelt voor om eerst maar eens rustig op het terras koffie te drinken, goed idee.
Vervolgens vertelt hij over de wind, die zich vrijdagochtend om acht uur begon te roeren. Deze wakkerde aan tot windkracht vijf, helaas uit de verkeerde (n.o.) richting. De overtocht die zeer relax begon op de motor, veranderde snel in een koers onder helling met vervelende cross zeeën en veel water aan dek. Wind & Water koerste onder helling op de automaat op zijn doel af, terwijl de lichamelijke factor op de proef gesteld werd. De kapitein voelde zich niet zeevast meer en was blij dat hij de goede bemanning(Timo) had mee genomen. Na tien uur aan de wind varen met een gemiddelde van acht knopen door het water, namen de golven wat af en benaderden zij het noorden van het eiland Corfu. Na 428 mijl liepen zij Gouvia Marina binnen om schoon schip te maken. Achteraf blijkt dat Wind & Water 43 mijl (is verschil tussen afstand door het water minus afstand over de grond) stroom tegen heeft gehad, hetgeen duidelijk meer was dan verwacht.
Na dit verhaal was ik toch echt blij, dat ik niet aan boord was.
Dan nemen wij de taxi. Als wij het vliegveld verlaten en vrij snel Corfustad in rijden valt mijn oog onmiddellijk op de vervallen huizen. Dit is toch anders dan op Sicilië.
Tegen half twee worden wij bijna aan boord afgezet. De boot ligt er keurig bij. De jongens hebben echt hun best gedaan, Wind & Water glimt.
Wij lunchen in de kuip en het voelt alsof ik niet weg ben geweest. Na de lunch, wil ik wel even een tukje doen.
Aan het eind van de middag loop ik door de haven. Bij de ingang is een zwembad, ik besluit om direct mijn zwempak te halen en wat baantjes te zwemmen. Als ik aan boord mijn zwemspullen aan doe, is Jelle helemaal verbaasd. Hij had het zwembad nog niet ontdekt. Heerlijk zo'n opfrisser kan ik wel gebruiken.
Inmiddels heeft Jelle al weer de schemerlamp gerepareerd. Er was tijdens de barre tocht wat water naar binnen gekomen, precies langs de wand waar het lampje hing. Kortsluiting en daardoor oxidatie je kent het wel, vervelend maar hij heeft de schemerlamp schoongemaakt, nieuwe bedrading en het werkt weer.
Jelle stelt voor om de eerste avond maar te gaan eten, op één van de vele terrassen waar wij vanaf de boot op uitkijken.
Het smaakt heerlijk. Daarna aan boord de airco aan en een uurtje later lig ik in bed.
