Haven-theater.
2014-09-27
Ja, zo wordt het hier genoemd als er een boot vertrekt of aankomt. Deze keer een charter boot met vier jongelui aan boord, zij willen vertrekken. Het heeft gistermiddag en vannacht flink gewaaid, ook vanochtend blijft het nog doorwaaien.
De jongelui varen de box uit, langzaam vooruit, op de voorpunt staat de fokkemaat met de afstandsbediening van de ankerlier in zijn hand. De ankerketting wordt naar binnen gehaald maar opeens stopt de lier, waarschijnlijk zit de ketting ergens aan/achter iets vast. Onmiddellijk alle schippers op de voorpunt van hun boten en schreeuwen de jongelui het ene advies na het andere advies toe. Het is nog steeds zo, dat de beste stuurlui staan aan wal. Jelle zegt knap vervelend als je dit overkomt. Wij lagen prima vast, alleen de schipper van de vertrekkende boot komt akelig dicht bij onze ketting. Wij merken in eerste instantie niets. De schipper besluit de boot weer in de box te varen want de ketting rolt wel af. Hij in de box, wij inmiddels los van het anker, dat is balen want de wind duwt Wind & Water tegen de kade. Gelukkig is de buurman gauw met een stootwil erbij. Snel wordt de motor gestart, extra lijnen die wij vanwege de harde wind juist aan de kade hadden bevestigd, worden zo snel mogelijk los gemaakt. Nu langzaam in zijn vooruit naar het anker varen, buren houden onze boot af, want de wind duwt haar opzij. Ja hoor, anker is opgehaald. Nu opnieuw anker uit, met de harde wind is dat lastig om dit precies tegenover je ligplaats uit te gooien. Voor mijn kapiteintje geen storm te hoog, blijft rustig, vanachter het stuurwiel met de afstandsbediening laat hij zo goed mogelijk het anker weer vallen. Dan rustig ankerketting vieren en zo varen, dat je recht in de box komt, wat met de wind van opzij geen makkie is. Gelukkig stonden er veel stuurlui op de wal, die ons assisteerden, zo kwam het toch allemaal weer in orde. Dat was even paniek. Zo waren wij ineens ongewild toneelspelers in het theater. De koffie om bij te komen, smaakt daarna extra lekker.
Na de lunch, loop ik het dorp in voor wat kleine boodschapjes, want morgen willen wij verder.
Ineens valt mijn oog op een bootje dat in het water ligt, grappig.
Wij hebben besloten om vanavond het terrasjesgeld van mijn schoonmoeder/grootmoeder te verbrassen. Alle kinderen en kleinkinderen krijgen dat aan het begin van de vakantie, dan denken wij tijdens de vakantie nog een keer extra aan haar, leuke geste.
Ik maak een paar foto's van enkele mogelijke restaurantjes.
Als ik aan boord kom, is Jelle wat klusjes aan het doen, ik vouw de was op die inmiddels weer schoon in de kast ligt.
Op het terras met goede wifi nemen wij een aperitief, dan kan ik het blog op internet zetten. Goed idee.
