Op ontdekking.

2015-06-15

Het koelt 's nachts langzaam af, wij slapen alleen onder het laken maar dan nog... Ik ben al niet zo'n goede slaapster, soms duurt de nacht dan wel lang. 

Vandaag gaan wij na het ontbijt naar boven, je hebt een prachtig zicht over de mooie baai. De zon staat dan nog wat laag, zodat het een goed moment is om foto's te maken.

Wij wandelen langs een schooltje, herkenbaar aan dit plaatje.

Daarna komen wij  bij een oud kerkje, het is gesloten en ziet er wat verwaarloosd uit, de deur is op slot. Jammer, dat betekent geen kaarsje opsteken. 

Wij lopen via smalle steegjes en straatjes omhoog. Op de foto ziet het er altijd mooier uit dan in werkelijkheid. 

Als wij eindelijk boven bij de klokkentoren zijn, kijk je over de hele baai. 

Aan de overkant zie je het vasteland.

Poros is een prachtig eiland, een aanrader.

Er varen ieder moment van de dag ferries, veerponten en bootjes van de ene naar de andere kant, iedereen probeert zijn voordeel te halen uit een oversteekje.

Als wij naar beneden lopen, komen wij uit in een smal straatje met kleine winkeltjes en aan het eind een soort van overdekte vis/vleeshal. Wij drinken op een terras een capuccino en Jelle een americano en besluiten om wat vis mee te nemen voor vanavond.

Jelle maakt dat klaar in zijn rookoventje, dus een makkie voor mij.

Langs de kade liggen allemaal keien. 

Op een bepaald stuk zijn alle keien geschilderd, sommigen hebben een datum of een naam. Het doet ons denken aan de kademuren in Horta op de Azoren. Wij zijn er zelf nooit geweest, maar uit de verhalen blijkt, dat als je aankomt in elk geval je naam van de boot en de datum er op moet schilderen. Op de foto's zag je het kleurrijke geheel.

Wij slaan nog wat boodschappen in, want morgen gaan wij naar Ermioni, dat ligt op het vasteland de Peloponessus en woensdag door naar Porto Heli.

Vanuit de kuip hebben wij dit uitzicht, beneden is een supermarkt. Het vreemde is alleen, dat op maandagmiddag in deze toeristische haven de supermarkten gesloten zijn, terwijl het inmiddels hier hoogseizoen is. Helemaal aan de andere kant van de haven is gelukkig toch nog een slimme Griek, die wel zijn kleinere supermarktje open heeft. Volgens Jelle was het hier heel druk.

Vanavond wordt in het restaurantje "Wind & Water" door de kapitein gekookt. Ja, ik moet in de kuip blijven lezen en drinken, niet echt een straf. 

Na een half uurtje word ik uitgenodigd om in de kajuit te komen, inmiddels door de airco op een aangename temperatuur gebracht. 

Met een mooi muziekje op de achtergrond, ga ik naar binnen. Hoe gelukkig en blij kun je na 45 jarig huwelijk nog met elkaar zijn. Kortom om met de woorden van mijn zwager's gemaakt liedje, ooit bij een hoogtijdag van mijn schoonouders door ons allemaal kinderen (warme- en koude kant) gezongen liedje:

"Het is niet te verklaren, hoe je zoveel jaren met elkander samen zijt.

Lief en leed te delen, het leven saam te spelen, liefst tot in de eeuwigheid".

Alle eer aan onze zwager, Bert! Prachtig, het geldt nog steeds. 

Wij houden het lied er in,Bert!

Dit zijn de dingen die gebeuren, als je wat losser van de dagelijkse beslommeringen staat, hopelijk begrijpen jullie het een beetje.

Deze keer een tien voor mijn kapiteintje!

Wij gaan zo een heerlijk ijsje eten, daar trakteer ik de kok dan weer op.

Eerst nog even het blog op internet.

Morgen naar Ermioni. 

Woensdag Porto Heli, hier wachten wij op onze schoonzus en zwager Ietje en Frits. Wij kijken er naar uit.