De vis wordt niet duur betaald.

2015-05-15

Rustig wakker worden, vandaag moeten wij niets. 

De marinero komt zeggen dat er vanochtend geen water is, vanmiddag wel. Dat betekent dat ik toch nog naar een wasje draai.

Na de koffie wandel ik het stadje in. Ik doe wat boodschapjes, want misschien gaan wij morgen naar Nidri, 20 mijl zuidelijker.

Vorig jaar heb ik bij een speciale delicatessen zaak, heerlijke dingen voor bij de koffie gekocht. 

Ja hoor, de winkel bestaat nog steeds dus loop ik naar binnen. Een paar kleine zandtaartjes en  hazelnoot gebakjes, hmmmm dat wordt smullen straks.

Bij de bakker nog iets voor de lunch en zo is mijn tas snel gevuld.

Aan boord gekomen smeert Jelle net een boterham, maar een soort croissant met feta gaat er ook nog wel in.

Als er weer water is, zet ik de wasmachine nog maar aan, tenslotte met de zon en de wind erbij is alles zo weer droog. Jelle schildert de deklijst van het voorluik voor de vierde en laatste keer.

Eind van de middag wandelen wij samen de stad in. Wij nemen een kopje koffie ondertussen checken wij de mail en zo zijn wij weer van alles op de hoogte.

In één van de smalle steegjes is een restaurantje waar wij vorig jaar heerlijk hebben gegeten. 

Wij hoorden van Lilian dat het er nog steeds is, zij hebben daar heerlijke vis gegeten. Dat gaan wij ook doen. 

Inderdaad een mooie schaal met vis voor twee personen €15,00, daar kun je het zelf niet voor maken. Een leuk uitzicht vanaf ons tafeltje.

Na het eten kijken wij nog even naar windfinder en zien dat er morgen een stevige wind vanuit het zuiden komt, dat betekent voor ons tegen de wind in zeilen. Wij hebben tijd genoeg en besluiten dus om morgen te blijven liggen. 

Als wij terug naar de boot lopen, komen wij langs een ijssalon waar hoorntjes opgestapeld staan op de toonbank. Hier kunnen wij niet voorbij lopen zonder een ijsje te kopen. Heeeeerlijk.

Inmiddels wordt het frisser en lopen snel terug naar de boot.

Wij zijn moe en gaan op tijd te kooi.